Uchwała składu 5 sędziów NSA z dnia 17 maja 1999 r., sygn. OPK 17/98

Jednorazową opłatę, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ pobiera się również w przypadku zbycia części nieruchomości, jeżeli wartość zbywanej nieruchomości wzrosła w następstwie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie z odwołania Elżbiety B. od decyzji Wójta Gminy Sz. z dnia 18 września 1998 r. (...) w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty w związku ze sprzedażą części nieruchomości, której przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego uległo zmianie po rozpoznaniu, pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. T. zgłoszonego (...), o następującym brzmieniu:

Czy jednorazową opłatę, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ pobiera się również w przypadku zbycia części nieruchomości, której wartość wzrosła w następstwie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?

podjął następującą uchwałę:

UZASADNIENIE

Przytoczone w sentencji uchwały pytanie prawne zostało przedstawione w sprawie, w której stan faktyczny jest następujący.

Wójt Gminy Sz. decyzją z dnia 15 maja 1998 r. (...) ustalił jednorazową opłatę w wysokości 612 zł z tytułu zbycia działek nr 578/2 i 578/4 położonych w Ch., których przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego gminy uległo zmianie z terenów upraw rolnych na cele budownictwa jednorodzinnego, obciążając tą opłatą Elżbietę B. W decyzji powołano się na zmianę w planie zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy Sz. (...) z dnia 19 kwietnia 1996 r., powodującą, iż wartość wspomnianych działek wzrosła o 4080 zł, zgodnie z wyceną biegłego. W związku z tym ustalono jednorazową opłatę w wysokości 15 procent wzrostu wartości nieruchomości. Od tej decyzji odwołała się Elżbieta B., zarzucając niewłaściwe zastosowanie prawa materialnego, tj. art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, poprzez przyjęcie, że spoczywa na niej obowiązek wniesienia jednorazowej opłaty w związku ze wzrostem wartości nieruchomości zbytej w 1996 r. Wniosła zatem o zmianę zaskarżonej decyzji i stwierdzenie braku przesłanek prawnych do uiszczenia opłaty. Jednocześnie zwróciła się o umorzenie naliczonej opłaty, powołując się na trudną sytuację materialną swojej rodziny.