Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2004 r., sygn. III SA/Po 139/04
Stałe przebywanie na obszarze sołectwa, o którym mowa w art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ to stan faktyczny, który z woli ustawodawcy wywołuje skutki prawne /prawo wyboru organów sołectwa/ niezależnie od tego czy jest prawnie potwierdzony /zameldowanie/.
Skoro uchwała o uwzględnieniu zarzutów jest prawidłowo podjęta i ważna, to zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ powinna być przedłożona wojewodzie a rada gminy - stosownie do art. 25 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ powinna ponowić czynności, o których mowa w
Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 857 ze zm./ nie zawiera jakichkolwiek upoważnień, które pozwalałyby organom władzy publicznej na wyrównanie szans działania partii, które nie uzyskały prawa do subwencji. Umożliwienie partiom ponoszenia niższych kosztów wynajmowania lokalu dlatego, że nie uzyskały w wyborach odpowiedniej ilości głosów i nie przysługuje
Zasady wynagradzania reguluje wyłącznie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 61 poz. 708 ze zm./, nie zaś ustalany przez pracodawcę regulamin wynagradzania.