Wyrok SN z dnia 15 lipca 2015 r., sygn. III KRS 33/15
W odniesieniu do kryteriów wyboru kandydata na stanowisko sędziego, wymienionych w art. 35 ust. 2 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa, godzi się podkreślić, że ów katalog (adresowany w pierwszej kolejności do zespołu członków Rady przy sporządzaniu listy rekomendowanych kandydatów) nie ma wyczerpującego charakteru i - poza wyeksponowaniem kwalifikacji kandydatów - nie hierarchizuje przymiotów, jakimi
Ocena osób kandydujących do objęcia wolnego stanowiska sędziowskiego ma charakter oceny całościowej, wynikającej z łącznego zastosowania i wyważenia przyjętych kryteriów. Żadne z przyjętych kryteriów nie może mieć charakteru decydującego, znaczenie takie ma dopiero całościowa ocena kandydatur.
Warunek legitymowania się czteroletnim stażem, określony w art. 63 § 1 u.s.p., dotyczy osób będących sędziami w chwili zgłoszenia kandydatury na stanowisko sędziego sądu okręgowego.
1. Żadne z kryteriów przyjętych przez KRS przy ocenie kandydatów do pełnienia urzędu sędziego nie ma charakteru decydującego, ani też nie jest koniecznie wymagane uszeregowanie kandydatów w oparciu o każde z nich. Decyduje ocena całościowa wynikająca z łącznego zastosowania tych kryteriów. 2. Podstawą odwołania od uchwały KRS nie mogą być zarzuty, które dotyczą ustalenia faktów lub oceny dowodów w
Postępowanie lustracyjne a immunitet sędziowski
Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej, a z urzędu bierze pod uwagę tylko nieważność postępowania. Wobec tego nie jest zobowiązany ani uprawniony do poprawiania jakichkolwiek błędów skargi kasacyjnej, sporządzonej przecież przez wykwalifikowanego prawnika, a takim jest sędzia. Przytoczenie jako podstawy skargi kasacyjnej przepisu, który nie miał w sprawie zastosowania
Zgodnie z art. 39820 k.p.c. Sąd Najwyższy byłby związany uchwałą składu powiększonego jeżeli miałaby ona moc zasady prawnej. Odstąpienie od niej byłoby natomiast możliwe jedynie po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w art. 62 ustawy o Sądzie Najwyższym. Podjęcie późniejszej uchwały nie mającej mocy zasady prawnej, jak i tym bardziej odmiennego orzeczenia w postaci wyroku nie ma więc bezpośredniego
Stosownie do przepisu art. 62a ust. 1 ustawy o prokuraturze w związku z art. 69 § 1 i 1 a usp, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., ustawowo określony wiek wnioskodawcy, z osiągnięciem którego przechodzi on w stan spoczynku, wynosi 65 lat. Tak określony ustawowo wiek jest tożsamy z wiekiem określonym w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. Należy stwierdzić, że zmiana stanu prawnego
Organy władzy, w tym organy administracji publicznej nie mogą obarczać jednostki skutkami popełnionych przez siebie błędów, np. w procesie legislacyjnym. Organ administracji zatem, wydając decyzję, nie może ani nałożyć na obywatela obowiązku, ani odmówić mu przyznania uprawnienia, jeżeli nie wykaże, że upoważniają go do tego konkretne przepisy prawa. Są to podstawowe zasady działania aparatu administracji
Najpóźniej w ostatnim dniu miesięcznego terminu określonego w art. 57 § 1 u.s.p. kandydat powinien przedstawić kompletne zgłoszenie wraz z wymaganymi dokumentami. Terminu tego nie można przywrócić, ponieważ ustawa - Prawo o ustroju sądów powszechnych nie zawiera regulacji określających możliwość przywrócenia terminu.
Przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także jego odbudowę, rozbudowę i nadbudowę. Z powyższego wynika, że definicja budowy odnosi się do wykonywania czynności faktycznych.
W przypadku ubiegania się kilku osób o jedno stanowisko sędziowskie wskazane jest wyjaśnienie w uzasadnieniu uchwały sytuacji poszczególnych kandydatów w aspekcie zastosowanych przez Radę kryteriów oceny. Zakres rozważań dotyczących poszczególnych kandydatów może być zróżnicowany w zależności od potrzeb, przy czym powinien on być szerszy w stosunku do kandydatów mających zbliżoną sytuację, lokujących
Wprawdzie wyniki głosowania przed organami samorządu sędziowskiego nie wiążą Rady w ocenie kandydata na wolne stanowisko sędziowskie, jednakże Rada powinna uzasadniać wybór osoby, która uzyskała mniejsze poparcie środowiska zawodowego.
Niezaprezentowanie w uzasadnieniu uchwały w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na wolne stanowiska sędziowskie szczegółowej charakterystyki poszczególnych kandydatów, których Rada postanowiła nie rekomendować na wolne stanowiska sędziowskie, nie narusza konstytucyjnego prawa wyboru przez ten organ konstytucyjny najlepszych spośród równych kandydatów na wolne stanowiska
Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS wydane w trybie art. 70 § 1 i 3 u.s.p. nie jest decyzją administracyjną, korzystającą z przymiotu prawomocności i wiążącą inne organy, w tym Krajową Radę Sądownictwa. Jest ono jedynie środkiem dowodowym w postępowaniu toczącym się z wniosku uprawnionego podmiotu o przeniesienie sędziego w stan spoczynku, a jego moc dowodowa podlega ocenie Rady przy podejmowaniu uchwały
Wydanie, decyzji na podstawie przepisu rozporządzenia, który jest niezgodny z ustawą oznacza wydanie decyzji z naruszeniem przepisów wyższej rangi.
Nie ma żadnego uzasadnienia dla zróżnicowania uprawnień urzędników sądowych w zakresie tych składników wynagrodzenia, które są ekwiwalentem za długoletnią pracę i powszechnie obowiązują w prawie urzędniczym.