Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok SN z dnia 6 maja 2015 r., sygn. III KRS 16/15

1. Żadne z kryteriów przyjętych przez KRS przy ocenie kandydatów do pełnienia urzędu sędziego nie ma charakteru decydującego, ani też nie jest koniecznie wymagane uszeregowanie kandydatów w oparciu o każde z nich. Decyduje ocena całościowa wynikająca z łącznego zastosowania tych kryteriów.

2. Podstawą odwołania od uchwały KRS nie mogą być zarzuty, które dotyczą ustalenia faktów lub oceny dowodów w sprawie (art. 3983 § 3 k.p.c. w związku z art. 44 ust. 3 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa). Samo niezadowolenie lub subiektywne poczucie pokrzywdzenia kandydata do objęcia wolnego stanowiska sędziego nie stanowi uzasadnionej lub usprawiedliwionej podstawy odwołania od uchwały KRS o nieprzedstawieniu Prezydentowi RP wniosku o powołanie na wakujące stanowisko sędziowskie. Weryfikacja kwalifikacji poszczególnych kandydatów ubiegających się o stanowiska sędziowskie należy do Rady, a podstaw do twierdzenia, że zostały przekroczone granice swobodnego uznania, nie mogą stanowić odmienne - z natury subiektywne - zapatrywania w odniesieniu do własnych osiągnięć, walorów i przymiotów

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący)

SSN Dawid Miąsik

SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania P. W. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 6 listopada 2014 r. w przedmiocie przedstawienia wniosków o powołanie do pełnienia urzędu na dwa stanowiska sędziego Sądu Rejonowego [...], ogłoszone w Monitorze Polskim [...], z udziałem M. R. i J. S. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 6 maja 2015 r.,

oddala odwołanie.

Uzasadnienie

Referendarz sądowy P.W. zaskarżył odwołaniem do Sądu Najwyższego uchwałę Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 6 listopada 2014 r., w przedmiocie przedstawienia wniosków o powołanie do pełnienia urzędu na dwa stanowiska sędziego Sądu Rejonowego w [...], ogłoszone w Monitorze Polskim [...]. Odwołujący się zarzucił zaskarżonej uchwale naruszenie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. Nr 126, poz. 714 ze zm.; dalej również jako: "ustawa o KRS") przez zaniechanie wszechstronnego rozważenia sprawy, w tym zgromadzonych w sprawie dokumentów dotyczących odwołującego się. Wniósł o uchylenie pkt 1 zaskarżonej uchwały (dotyczącego przedstawienia Prezydentowi RP z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego kandydatury asystenta sędziego M. R. oraz asystenta sędziego J. S.) oraz pkt 2 w części dotyczącej odwołującego się (w części dotyczącej nieprzedstawienia Prezydentowi RP z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego [...] kandydatury odwołującego się) i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Krajowej Radzie Sądownictwa. W uzasadnieniu odwołania wskazano, że zaskarżona uchwała nie znajduje oparcia w materiałach źródłowych - odwołujący się posiada bowiem większe kwalifikacje zawodowe od wybranych przez KRS kandydatów, ponieważ ukończył studia z wyższymi ocenami, zdał egzamin na wyższą ocenę niż rekomendowani kandydaci, ponadto zdał egzamin radcowski, posiada dodatkowe wykształcenie, ukończył studia podyplomowe, ukończył kurs języka angielskiego dla kadr bankowych, brał udział w licznych szkoleniach w Służbie Więziennej i w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Odwołujący ma także większe doświadczenie zawodowe i życiowe z racji pracy w innych instytucjach państwowych (bank był wówczas jednoosobową spółką Skarbu Państwa). Kwalifikacji tych nie może arbitralnie przekreślić fakt, że odwołujący nie jest i nie był zatrudniony w okręgu [...]. Jest wręcz zasadą, że na stanowiska sędziowskie wybierane są osoby związane zawodowo z danym okręgiem. Dlatego też ustawodawca powinien zastanowić się nad rozwiązaniem legislacyjnym polegającym na tym, że kandydatury osób z danego okręgu powinny być rozpatrywane przez organy innego okręgu. Według uzasadnienia uchwały rekomendowani kandydaci nie mają zdecydowanie wyższych ocen z egzaminu sędziowskiego, nie zdali dodatkowo innego egzaminu prawniczego i nie posiadają większego doświadczenia zawodowego i życiowego. W odpowiedzi na odwołanie Krajowa Rada Sądownictwa wniosła o oddalenie odwołania P.W. w całości.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00