Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 grudnia 2009 r., sygn. IV SA/Gl 274/09
Organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub rażąco narusza interes społeczny.
Zgodnie z art. 6 k.p.a. organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa, co oznacza, że w sprawach z zakresu pomocy społecznej są one zobowiązane do działania w oparciu o przepisy ustawy o pomocy społecznej oraz akty wykonawcze do tej ustawy i nie mogą ich samodzielnie modyfikować, nawet jeśli faktycznie kwestionowane przez C.S. kryterium dochodowe nie jest adekwatne do obecnie
Gdy małżonek lub krewny mieszkańca domu pomocy społecznej odmawia podpisania umowy, o której mowa w art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, to organ pomocy społecznej winien wystąpić do sądu powszechnego z roszczeniem opartym na przepisie art. 64 kodeksu cywilnego. Przewiduje on, że oświadczenie woli strony zobowiązanej do jego złożenia może być zastąpione orzeczeniem sądu.
Wysokość zobowiązania z tytułu odpłatności za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej, ustalona jest w umowie zawartej przez wskazane osoby z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której opłata dotyczy.
Wydanie decyzji bez podstawy prawnej wtedy występuje, gdy albo nie ma przepisu prawnego, który umocowywałby administrację publiczną do działania albo też taki przepis prawny wprawdzie istnieje, ale nie spełnia wymagań podstawy prawnej działania organów administracji, polegającego na wydawaniu decyzji administracyjnych i postanowień, rozumianych jako indywidualne akty administracyjne zewnętrzne.