Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 5 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Wr 831/23
Zgodnie z art. 100c ust. 3 i 4 ustawy o pomocy, w okresie od 15 kwietnia do 31 grudnia 2022 r., w przypadku opóźnień w działaniu organów administracji publicznej wynikających z masowego napływu obywateli Ukrainy spowodowanego konfliktem zbrojnym, organy nie ponoszą negatywnych konsekwencji w postaci grzywien czy sum pieniężnych na rzecz skarżących za niewydanie rozstrzygnięć w terminach określonych
W sytuacjach bezczynności organu administracyjnego wobec wniosków o zezwolenie na pobyt czasowy, sądy administracyjne mają prawo i obowiązek przyznawać środki zaradcze na rzecz skarżących, w tym sumy pieniężne, które odpowiadają realnym konsekwencjom opóźnień w rozpatrywaniu takich spraw, zapewniając skuteczną ochronę praw jednostek.
Przyznanie przez sąd administracyjny odszkodowania za bezczynność organu administracyjnego jest uzasadnione i nie stanowi postępowania arbitralnego, jeśli spełnia kryteria zgodne z prawem i jasno wynika z uzasadnienia wyroku, które adekwatnie odnosi się do stanu faktycznego i prawidłowo interpretuje przepisy prawa materialnego.
Stwierdzenie przewlekłości postępowania przez organ administracji publicznej oraz przyznanie skarżącemu sumy pieniężnej jest uzasadnione, gdy organ nie działa w sposób efektywny i operatywny, a skarżący nie przyczynił się do opóźnienia w rozpoznaniu wniosku.
Naruszenie art. 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę do wniesienia skargi kasacyjnej tylko wówczas, gdy braki w uzasadnieniu orzeczenia uniemożliwiają jego kontrolę kasacyjną, zaś sama niezgoda na wykładnię lub zastosowanie prawa materialnego nie jest podstawą do kwestionowania uzasadnienia wyroku.