Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 czerwca 2019 r., sygn. I SA/Gl 1311/18
1. Prawo do wystąpienia z wnioskiem o wyłączenie ruchomości przysługuje jedynie osobie trzeciej, a nie zobowiązanemu. Świadomość zobowiązanego, że zajęte ruchomości stanowią własność osoby trzeciej powinna skutkować powiadomieniem osoby, której prawa majątkowe zostały naruszone, żeby mogła ona ewentualnie wystąpić do organu egzekucyjnego ze stosownym wnioskiem o wyłączenie ruchomości spod egzekucji
1. Art. 97 § 2 u.p.e.a. pozwala na zajęcie zarówno ruchomości, które znajdują się we władaniu zobowiązanego, jak i tych będących we władaniu innych osób. Nawet uzyskanie przez poborcę skarbowego informacji o prawach osób trzecich nie zwalnia go z dokonania zajęcia. Poborcy skarbowemu nie służy prawo do rozstrzygania o słuszności zarzutów roszczenia prawa osób trzecich do zajętej ruchomości. O prawach
Postanowienie o zaliczeniu wpłaty nie ma charakteru prawotwórczego, jest aktem formalnym, nieprzesądzającym o istnieniu zaległości podatkowej, lecz informującym o zaliczeniu wpłaty. W konsekwencji uprawnione było prowadzenie postępowania egzekucyjnego, pomimo braku postanowienia w sprawie zaliczenia wpłaty.
1. Prawo do wystąpienia z wnioskiem o wyłączenie ruchomości przysługuje jedynie osobie trzeciej, a nie zobowiązanemu. Świadomość zobowiązanego, że zajęte ruchomości stanowią własność osoby trzeciej powinna skutkować powiadomieniem osoby, której prawa majątkowe zostały naruszone, żeby mogła ona ewentualnie wystąpić do organu egzekucyjnego ze stosownym wnioskiem o wyłączenie ruchomości spod egzekucji
Naczelny Sąd Administracyjny nie ma obowiązku ani prawa do domyślania się i uzupełniania argumentacji autora skargi kasacyjnej. Przytoczenie podstawy kasacyjnej musi więc być precyzyjne, gdyż - z uwagi na związanie sądu kasacyjnego granicami skargi kasacyjnej - Naczelny Sąd Administracyjny może uwzględnić tylko te przepisy, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej jako naruszone. Nie jest