Wyrok WSA w Łodzi z dnia 15 czerwca 2018 r., sygn. III SA/Łd 258/18
W razie stwierdzenia nieważności odmownej decyzji dekretowej, której następstwem była utrata własności budynku położonego na gruncie warszawskim (art. 8 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy), a pośrednio także sprzedaż lokali położonych w tym budynku, nie można uznać, iż źródłem wynikającej stąd szkody są wydane z naruszeniem prawa decyzje
W sytuacji, gdy wierzyciel nie dopełnił w sposób należyty obowiązku wskazania w tytule wykonawczych prawidłowego adresu zobowiązanego (miejsca zamieszkania lub miejsca pracy) tytuł wykonawczy nie spełniał wszystkich wymogów formalnych, o którym mowa w art. 27 § 1 u.p.e.a., i w konsekwencji podlegał zwrotowi wierzycielowi. Podanie adresu zobowiązanego aktualnego 7 lat przed sporządzeniem tytułu wykonawczego
Przepis art. 272 § 1 p.p.s.a. stanowi podstawę wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego w każdym przypadku, gdy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania z Konstytucją, umową międzynarodową lub ustawą obejmuje akt normatywny, jaki stosował lub powinien zastosować sąd administracyjny lub organ administracji publicznej w danej sprawie
Umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 2 u.p.e.a. wiąże się z koniecznością wykazania przez wierzyciela, że dążył wszelkimi metodami do ustalenia majątku zobowiązanego bądź też takie działania podjął organ egzekucyjny. Każdorazowo wymaga to uprzedniego przeprowadzenia kalkulacji stanowiącej podstawę stwierdzenia, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty przewyższającej