Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 7 czerwca 2018 r., sygn. III SA/Wa 3738/16
Mechanizm przewidziany w art. 34 § 1a u.p.e.a. jest wyrazem niekonkurencyjności środków zaskarżenia, będącej jednocześnie podkreśleniem odrębności postępowania administracyjnego (wymiarowego) i egzekucyjnego. Zobligowanie wierzyciela do wydania, w sytuacji ponownego zgłoszenia zarzutu, który był rozpatrywany wcześniej w innym postępowaniu, postanowienia o niedopuszczalności jego zgłoszenia ma na celu
Zarzutami naruszenia prawa materialnego nie można zwalczać ustaleń faktycznych.
Przytoczenie podstaw kasacyjnych, rozumiane jako wskazanie przepisów, które - zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną - zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny, nakłada na Naczelny Sąd Administracyjny, stosownie do art. 174 pkt 1 i 2 oraz art. 183 § 1 P.p.s.a., obowiązek odniesienia się do wszystkich zarzutów przytoczonych w podstawach kasacyjnych.
W postępowaniu dotyczącym skarg na czynności egzekucyjne unormowanym w art. 54 u.p.e.a. nie można czynić przedmiotem kontroli kwestii dotyczących innych postępowań objętych przepisami art. 34 czy też 59 u.p.e.a.