Wniosek strony o zmianę decyzji ostatecznej w trybie postępowania administracyjnego wszczyna postępowanie właściwego organu w tej sprawie, co stanowi bezwzględną przeszkodę do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 199 par. 3 Kpa/.
Jeżeli okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy nie były znane organom rozstrzygającym nie z powodu ich zaniedbań, lecz z powodu zatajenia ich przez stronę, to takie postępowanie strony wyłącza możliwość skutecznego podnoszenia przez nią zarzutów niezgodności zaskarżonych decyzji z prawem. W interesie strony leży zatem podanie do wiadomości organów wszystkich istotnych okoliczności sprawy i
1. Zasady ogólne postępowania administracyjnego, wyrażone zwłaszcza w art. 7-11 Kpa, są integralną częścią przepisów regulujących procedurę administracyjną i są dla organów administracji wiążące na równi z innymi przepisami tej procedury, przy czym art. 7 Kpa jest nie tylko zasadą dotyczącą sposobu prowadzenia postępowania, lecz w równym stopniu wskazówką interpretacyjną prawa materialnego, na co wskazuje
Do organizacji społecznej nie ma zastosowania art. 41 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, odnoszący się tylko do jednostek gospodarki uspołecznionej. Zakres uprawnień organów administracji wobec najemców lokali użytkowych, nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, określa art. 42 prawa lokalowego.
1. Plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miejscowości jest przede wszystkim podstawą do szczegółowych ustaleń planistycznych. W braku planu szczegółowego, plan ogólny - ze względu na niski stopień szczegółowości - może być przesłanką odmowy spełnienia żądania strony tylko o tyle, o ile żądanie to pozostaje w oczywistej sprzeczności z ustaleniami planu ogólnego. 2. Normatywy powierzchni działek
1. Decyzja administracyjna, powołująca się na ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego, co do którego akta sprawy nie dostarczają dowodu, że był on poddawany analizie i aktualizacji w okresach pięcioletnich, podlega uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny. Do czynności tych zobowiązane są właściwe organy treścią par. 36 ust. 1 instrukcji w sprawie szczegółowego zakresu miejscowych planów
1. Gdy zmiana nazwiska nie jest nieodłączną konsekwencją pochodzenia dziecka, organy administracji nie mogą czynić przedmiotem swych dociekań i uzależniać załatwienia wniosku strony od ustalenia ojcostwa, to jest od rozstrzygnięcia kwestii regulowanych przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. 2. Nadawanie nazwisk w trybie przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wiąże się z istniejącymi układami
1. Analiza treści par. 12 i par. 13 ust. 1 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/ skłania do przyjęcia, że uprawnienia podmiotowe przewidziane w par. 12 ust. 2 pkt 1-4 przysługują zawsze w stosunku do określonej nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży. 2. Skoro organ administracji
Jeżeli z okoliczności sprawy wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że zamiarem strony było opuszczenie dotychczasowego miejsca stałego pobytu i przeniesienie się do Warszawy, podjęcie na jej terenie pracy zarobkowej i ześrodkowanie tu swych spraw życiowych, taki pobyt nie nosiłby cech pobytu czasowego, lecz będzie pobytem stałym w rozumieniu art. 6 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia
Obowiązek złożenia organowi administracji wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do użytkowania nieruchomości rolnej istnieje jedynie wówczas, gdy nieruchomość lub jej część stała się użytkownikowi zbędna /par. 15 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami
Przedsiębiorstwu państwowemu, które nabyło nieruchomość w trybie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./, przysługuje jedynie ograniczone prawo rzeczowe użytkowania takiej nieruchomości, a nie prawo własności. Decyzja organu administracji państwowej o wygaśnięciu użytkowania ze względu na zmianę przeznaczenia terenu
Dobudowanie balkonu do lokalu mieszkalnego oznacza "dokonanie przeróbek lub przebudowy", o których mowa w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/. Funkcjonalny, przestrzenny i konstrukcyjny związek balkonu z mieszkaniem oraz jego wpływ na "udogodnienie korzystania z lokalu", uzasadniają stwierdzenie, że najemcy lokalu przysługuje legitymacja do występowania
1. Uprawnienia rady narodowej do wydawania w formie zarządzeń porządkowych przepisów prawnych ogólnie obowiązujących na danym terenie w przypadkach nie uregulowanych odrębnymi przepisami i w granicach niezbędnych dla ochrony bezpieczeństwa życia, zdrowia lub mienia albo dla zapewnienia spokoju publicznego albo porządku publicznego /art. 7/ przysługuje wprawdzie również m.in. wojewodzie, jednak tylko
Elementem składowym decyzji jest uzasadnienie faktyczne i prawne. Uzasadnienie jest więc niezbędnym elementem decyzji administracyjnej i stanowi integralną jej część. Zatem należy dojść do wniosku, że skoro powoływane przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196/ mówią o możliwości zaskarżenia do sądu decyzji administracyjnej, to mają na uwadze wszystkie jej elementy,
1. Prawidłowość ustalenia stanu faktycznego zgodnie z regułami postępowania dowodowo-wyjaśniającego oraz dokonana przez organy administracji swobodna ocena, czy stan ten odpowiada przyjętemu w normie prawnej znaczeniu "wyrażenia nieostrego", podlegają kontroli sądu administracyjnego, ponieważ użycie w normie prawnej wyrażenia nieostrego nadaje mu znaczenie prawne, a nie tylko faktyczne, przedmiotem
1. Artykuł 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ mówi o "zajmowaniu" lokalu, nie zaś o "zamieszkiwaniu" w lokalu. To pierwsze określenie obejmuje szerszy zespół okoliczności niż zamieszkiwanie i oznacza, że interesy życiowe najemcy na trwałe związane są z danym lokalem, choćby nawet przez czas dłuższy w lokalu tym nie zamieszkiwał z różnych przyczyn życiowych.
Rozprawa administracyjna, wymagana w postępowaniu odwoławczym na mocy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe, powinna spełniać cel wyrażony w art. 89 Kpa, to jest m.in. zapewnić przyspieszenie lub uproszczenie postępowania /par. 1/, a także doprowadzić do uzgodnienia interesów stron lub do wyjaśnienia sprawy przy udziale świadków /par. 2/. Jeżeli zatem przepis prawa stawia
1. Postępowanie kwalifikacyjne w sprawie przyjęć na I rok studiów jest postępowaniem administracyjnym, którego wynik przesądza o tym, czy ubiegający się o przyjęcie zostanie włączony w poczet studentów danej szkoły wyższej, to znaczy w poczet użytkowników zakładu administracyjnego. 2. Zarządzenie nr 11 Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki z dnia 24 maja 1980 r. w sprawie zasad i trybu przyjęć
Zgodnie z art. 9 Kpa organ prowadzący postępowanie w sprawie lokalowej powinien pouczyć stronę o konieczności ustalenia na drodze sądowej, czy wstąpiła w stosunek najmu na podstawie art. 691 Kc, zwłaszcza gdy strona powołuje się na nieznajomość przepisów prawa.
Usytuowanie obiektu budowlanego bezpośrednio przy granicy działki, dopuszczone przez par. 13 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, nie zwalnia organów administracji z obowiązku przestrzegania przepisu art. 5 ust 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 października
Opinia urbanistyczna nie jest pojęciem znanym prawu powszechnie obowiązującemu, treść takiej opinii zatem nie może rodzić żadnych skutków prawnych w postępowaniu administracyjnym, a decyzja administracyjna nie może być nią uzasadniana.
Jeżeli o przydział tej samej części lokalu występują dwie strony o zbieżnych interesach, z powołaniem się jednak na odmienne podstawy prawne żądania, organ administracji powinien - jakkolwiek art. 62 Kpa nie ma w takim wypadku bezpośredniego zastosowania - obie sprawy rozpatrywać łącznie, kierując się zasadami interesu stron oraz szybkości i ekonomiczności działania /art. 7 i art. 12 Kpa/.
Jeżeli przeprowadzenie dowodu z oględzin jest obowiązkowe z mocy przepisów szczególnych, organ administracji nie może odstąpić od ich wykonania tylko dlatego, że strona uważa je za zbędne.
