Wyrok NSA z dnia 4 czerwca 1982 r., sygn. I SA 255/82

1. Decyzja administracyjna, powołująca się na ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego, co do którego akta sprawy nie dostarczają dowodu, że był on poddawany analizie i aktualizacji w okresach pięcioletnich, podlega uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny. Do czynności tych zobowiązane są właściwe organy treścią par. 36 ust. 1 instrukcji w sprawie szczegółowego zakresu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz metody, trybu i formy ich opracowania /zarządzenie nr 47 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 30 września 1968 r. - Dz.Bud. nr 12 poz. 62, wydane na podstawie art. 27 pkt 1 i 2 ustawy a dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym - Dz.U. 1975 nr 11 poz. 67 ze zm./.

2. Uchyleniu przez Sąd podlega również decyzja administracyjna, powołująca się na przeznaczenie w planie gruntów rolnych wysokiej klasy na cele nierolnicze, jeżeli wydana została w czasie obowiązywania ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6/, a akta sprawy nie dostarczają dowodu na temat dostosowania planu zagospodarowania przestrzennego do przepisów tej ustawy, do czego organy administracji zostały zobowiązane treścią art. 112 ust. 1 w związku z art. 13 ust. 4 tej ustawy.