Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 1982 r., sygn. I SA 390/82

1. Artykuł 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ mówi o "zajmowaniu" lokalu, nie zaś o "zamieszkiwaniu" w lokalu. To pierwsze określenie obejmuje szerszy zespół okoliczności niż zamieszkiwanie i oznacza, że interesy życiowe najemcy na trwałe związane są z danym lokalem, choćby nawet przez czas dłuższy w lokalu tym nie zamieszkiwał z różnych przyczyn życiowych. Zadaniem organów orzekających jest więc ustalenie w postępowaniu dowodowym, czy najemca - mimo że okresowo w lokalu nie mieszka - wiąże z nim w sposób trwały swoje interesy życiowe.

2. Artykuł 200 par. 2 Kpa stanowi podstawę do wzruszenia tylko zaskarżonej decyzji ostatecznej, nie przewiduje natomiast możliwości uchylenia lub zmiany również decyzji organu I instancji.