Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy (związku międzygminnego), z wyłączeniem gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych osób prawnych innych niż Skarb Państwa, nie stają się przedmiotem praw określonych wart. 2 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości
Podziemne wyrobisko górnicze podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w świetle przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Podziemne wyrobisko górnicze podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w świetle przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Rata roczna, która składa się na opłatę za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności ustalana jest - stosownie do przepisu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./, w wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania
Przepis art. 5a ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ nie może mieć zastosowania do osób, które wniosły jednorazową opłatę za część użytkowania wieczystego, nie obejmującą 1997 r.
1. Obowiązek ponoszenia opłaty adiacenckiej, o której mowa w art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ ciąży na osobie będącej właścicielem nieruchomości w dniu, w którym decyzja organu gminy, zatwierdzająca projekt podziału tej nieruchomości stała się ostateczna. 2. Wartość nieruchomości po podziale dla potrzeb ustalenia opłaty adiacenckiej
Sędzia w stanie spoczynku, pobierający od dnia 1 stycznia 1998 r., w miejsce renty inwalidzkiej z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), uposażenie według art. 71 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 137 ze zm.), zachowuje prawo do dodatku kombatanckiego
Użytkownik wieczysty, który w okresie obowiązywania przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz.U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159 ze zm.) wniósł jednorazowo opłatę roczną za okres krótszy, niż czas trwania użytkowania wieczystego uiszcza opłatę roczną po upływie tego okresu.
Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie, po dniu 1 stycznia 1999 r. zachował, wynikające z porozumienia z dnia 4 czerwca 1993 r. zawartego pomiędzy Wojewodą Warszawskim a Związkiem Dzielnic-Gmin Warszawy /Dz.Urz. Woj. Warszawskiego 1993 nr 12 poz. 128/, kompetencje do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach należących, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Na postanowienie Krajowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności, stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania /art. 134 Kpa w zw. z art. 66 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm. - w jej brzmieniu sprzed dnia 1 stycznia 1999 r. oraz w zw. z par. 14 rozporządzenia
Oceny niezdolności do pracy osób represjonowanych w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 ze zm.), ubiegających się o rentę z tytułu niezdolności do pracy na podstawie art. 12 ust. 2 tej ustawy, dokonuje lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń
Gmina, która nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, a następnie, przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, uzyskała własność tej nieruchomości nie jest osobą trzecią w rozumieniu art. 229 tej ustawy w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.
Gmina, która nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, a następnie, przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, uzyskała własność tej nieruchomości nie jest osobą trzecią w rozumieniu art. 229 tej ustawy w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.
Odmówić wyjaśnienia przedstawionych wątpliwości prawnych.
W sprawie o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego ustanowionego w 1997 r. w prawo własności, podstawą do określenia wysokości opłaty za przekształcenie jest, stosownie do przepisu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. 1999 nr 65 poz. 746/, opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego
1. Na podstawie art. 88 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739) dopuszczalne jest nie tylko zażalenie na postanowienie o zastosowaniu aresztu, ale także na postanowienie o odmowie zastosowania tego środka. 2. Stroną postępowania w przedmiocie zastosowania aresztu w celu wydalenia (art. 88 ust. 2 tejże ustawy) - obok cudzoziemca, którego dotyczy wniosek o zastosowanie
Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ na uchwałę rady gminy o odrzucenia zarzutu w całości lub części nie jest uzależnione od wezwania rady gminy do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym
Zakład, który wprowadza ścieki do wód lub do ziemi ponosi opłatę, o której mowa w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 14 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, a także, jeżeli wprowadzone ścieki nie odpowiadają wymaganym warunkom, karę pieniężną, o której mowa w art. 130 ust. 1 tej ustawy.
Osoba fizyczna, będąca właścicielem nieruchomości położonej w sąsiedztwie obiektu, którego funkcjonowanie powoduje uciążliwości dla środowiska, może być stroną w rozumieniu art. 28 Kpa w postępowaniu administracyjnym, którego przedmiotem jest ograniczenie tych uciążliwości /art. 76 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./.
Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, na uchwałę rady gminy o odrzuceniu zarzutu w całości lub części nie jest uzależnione od wcześniejszego wezwania rady gminy do usunięcia naruszenia prawa, na postawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie
Zwracana kwota kaucji mieszkaniowej nie jest świadczeniem pieniężnym, którego wysokość może być zmieniona na podstawie art. 3581 § 3 k.c., także wówczas, gdy była ona wpłacona w związku z przydzieleniem stałej kwatery wojskowej.
1. Na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Izba Skarbowa, na której decyzję odwoławczą wniesiono skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego uprawniona jest do stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu podatkowego. 2. Odmówić odpowiedzi na pytanie drugie.
Stwierdzenie przez organ odwoławczy, iż wnoszący odwołanie nie jest stroną w rozumieniu art. 28 Kpa następuje w drodze decyzji o umorzeniu postępowania odwoławczego na podstawie art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa.
