1. Zawieranie umów ubezpieczenia na rzecz dającego zlecenie towarzystwa ubezpieczeniowego nie stanowi działalności ubezpieczeniowej. 2. Agenci ubezpieczeniowi obciążani winni być podatkiem obrotowym od pobranej prowizji na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej
Warunki należytego zabezpieczenia ubezpieczonego mienia określone w ogólnych warunkach ubezpieczenia mienia od kradzieży z włamaniem i rabunku (Mon. Pol. z 1990 r., nr 6, poz. 48) są spełnione także wówczas, gdy mienie znajduje się w pomieszczeniu zabezpieczonym stosownie do tych warunków, chociażby pomieszczenie to wchodziło w skład lokalu, który nie jest w taki sposób zabezpieczony.
Jeżeli sprawca wypadku komunikacyjnego nie zawarł obowiązkowej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów (art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej Dz.U. nr 59, poz. 344), zaś poszkodowany powód zawarł z zakładem ubezpieczeń dobrowolną umowę auto-casco, może on dochodzić roszczeń
Ustawodawca zezwala wprawdzie w art. 63 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. nr 59 poz. 344/ na lokowanie funduszu ubezpieczeniowego w wekslach, lecz kontekst tego przepisu nie pozostawia wątpliwości co do tego, że chodzi wyłącznie o weksle wystawione przez Skarb Państwa.
Zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. nr 59, poz. 344) przekształcenie spółdzielni prowadzącej działalność ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 20 września 1984 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz.U. nr 45, poz. 242 ze zm.) w spółkę akcyjną oraz uchwalenie jej etatu powinny stanowić przedmiot odrębnych uchwał walnego zgromadzenia
Zakład ubezpieczeń odpowiada z tytułu ubezpieczenia za szkodę spowodowaną przez ogień w budynkach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego w sytuacji, gdy rolnik dokonał w terminie zgłoszenia budynków do ubezpieczenia, lecz z przyczyn leżących po stronie ubezpieczyciela nie opłacił składki przed upływem terminu określonego w § 9 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1990 r
Przez prowadzenie działalności z "naruszeniem przepisów prawa", o którym mowa w art. 35 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. nr 59 poz. 344/ rozumieć należy prowadzenie działalności ubezpieczeniowej z naruszeniem przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych oraz mających zastosowanie przepisów Kodeksu handlowego
W świetle § 3 i § 9 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 21 grudnia 1990 r. w sprawie ogólnych warunków ubezpieczenia obowiązkowego budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń losowych (Dz.U. nr 92, poz. 546), odpowiedzialność ubezpieczyciela powstaje dopiero od dnia następnego po zgłoszeniu budynku do ubezpieczenia.
1. Spory między zakładem ubezpieczeń a innym podmiotem gospodarczym wynikłe na tle prowadzonej przez zakład ubezpieczeń pod rządem ustawy z dnia 20 września 1984 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz.U. nr 45, poz. 242 z późn. zm.) działalności ubezpieczeniowej, prewencyjnej i reasekuracyjnej, nie są sprawami gospodarczymi w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu
Przechowywanie rzeczy w normalnie zamkniętym mieszkaniu jest w zasadzie wystarczającym sposobem jej zabezpieczenia przed kradzieżą. Ze względu na nagminność włamań do mieszkań nie można jednak tego w pełni odnieść do rzeczy cudzych, o dużej wartości. O należytej staranności przechowawcy takich rzeczy można mianowicie mówić tylko wówczas, gdy mieszkanie jest odpowiednio zabezpieczone bądź przez stałą
Państwowy Zakład Ubezpieczeń nie odpowiada, w ramach ustawowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rolników, za szkody związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, jeżeli wypadek wyrządzający szkodę nastąpił przed wprowadzeniem takiego ubezpieczenia, choćby roszczenie o podwyższenie renty w związku z takim wypadkiem zostało zgłoszone w czasie obowiązywania ustawowego ubezpieczenia odpowiedzialności
Do zobowiązań z umów ubezpieczenia istniejących w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 20 września 1984 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz.U. nr 45, poz. 242) stosuje się przepisy tej ustawy.
Jeżeli przedmiotem darowizny jest budynek wymieniony w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę wymiaru podatku w oparciu o przepisy tej ustawy stanowi wartość przedmiotu darowizny, ustalana na podstawie szacunku PZU, przyjętego dla celów obowiązkowego ubezpieczenia tego budynku w chwili powstania obowiązku podatkowego, niezależnie od tego, czy właściciel zgłosił budynek
Nie wykluczonym jest, że Radzie Ministrów chodziło także, wydając rozporządzenie z dnia 20 grudnia 1974 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych /Dz.U. nr 49 poz. 303/ o objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem mienia ruchomego na działce stanowiącej grunt będący w przedmiotem wieczystego użytkowania. Zamiar ten nie znalazł jednak wyrazu w treści rozporządzenia
