Wyrok SN z dnia 11 maja 1993 r., sygn. I CRN 51/93

Jeżeli sprawca wypadku komunikacyjnego nie zawarł obowiązkowej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów (art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej – Dz.U. nr 59, poz. 344), zaś poszkodowany powód zawarł z zakładem ubezpieczeń dobrowolną umowę auto-casco, może on dochodzić roszczeń odszkodowawczych bezpośrednio od Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego (art. 8 ust. 5 i art. 51 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności ubezpieczeniowej) lub od zakładu ubezpieczeń (art. 805 k.c.).

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z powództwa Jana N. przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. – Inspektoratowi w G. o zapłatę na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości S/C VII C 5311/822/93 od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Szczecinie z dnia 16 października 1992 r. II Cr 574/92 uchylił zaskarżony wyrok oraz wyrok Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 28 maja 1992 r. I C 132/92 i przekazał sprawę temu Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając wymienionemu Sądowi rozstrzygnięcie o wpisie należnym od rewizji nadzwyczajnej.