Wynikający z art. 20 ust. 2 ustawy z 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników zakaz podwójnego uwzględniania okresów ubezpieczenia dotyczy jedynie tych okresów, od których zależy prawo do emerytury lub renty, a więc okresów prawo to kształtujących. Nie chodzi zatem o samo czasowe pokrywanie się różnych okresów aktywności zawodowej skutkującej powstaniem tytułu ubezpieczenia społecznego, ale o zakaz
Przyznanie prawa do emerytury z urzędu z art. 27a ustawy emerytalnej nie wyklucza kontynuowania ubezpieczenia emerytalnego i rentowego po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 27 ustawy, a także wystąpienia z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008 r., a to oznacza, że dopuszczalne jest w ramach art. 55 ustawy emerytalnej obliczenie emerytury na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa
Gdy organ rentowy w chwili wydania zaskarżonej decyzji, miał wszystkie potrzebne dane pozwalające na wydanie decyzji zgodnej z prawem, a po stronie ubezpieczonego nie występował obowiązek wykazania żadnych innych okoliczności uzasadniających jego wniosek, to dla obowiązku zapłaty odsetek za opóźnienie w wypłacie świadczenia nie mogą mieć znaczenia okoliczności dotyczące przebiegu postępowania sądowego
Kontestując jedynie wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne ZUS nie pozbawia ubezpieczonego świadczenia, lecz „urealnia” je do wartości adekwatnej do wynagrodzenia spełniającego warunki określone w art. 78 § 1 k.p. Trzeba pamiętać o zasadzie nemo ex suo delicto meliorem suam condicionem facerepotest (prawo nie chroni sytuacji wynikających z działań bezprawnych), a decyzja ZUS podlega
Uwzględnienie specyfiki procedury uznania za zmarłego w przypadku roszczenia o niezrealizowane świadczenia emerytalno-rentowe zgodnie z zaprezentowanym orzecznictwem obejmuje przyjęcie za początek biegu terminu z art. 136 ust. 3 ustawy emerytalnej dnia uprawomocnienia się postanowienia, lecz nieznaczna - w perspektywie dwunastomiesięcznego terminu - różnica czasowa w procesie sporządzania w takich
Podstawa wymiaru składki w danym miesiącu stanowi iloczyn umówionej stawki godzinowej przemnożonej przez liczbę godzin przepracowanych w tym miesiącu (wynikających z grafiku), niezależnie od tego, jak strony się umówiły w zakresie terminów płatności wynagrodzenia i niezależnie od tego, że wymiar godzin do przepracowania ujęty został w umowie w cyklu dwumiesięcznym.
W odniesieniu do warunku z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych ukończenia określonego wieku (co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna) przed ustaniem prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy decyduje ostatni dzień pobierania renty a nie dzień, w którym uprawomocniła się decyzja organu o odmowie przyznania ubezpieczonemu renty na kolejny
Odpowiedzialność przewidziana w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej jest bowiem oparta na innych przesłankach egzoneracyjnych, wśród których nie występuje przesłanka braku szkody po stronie wierzyciela wymieniona w art. 299 § 2 in fine k.s.h., lecz (w stanie prawnym adekwatnym w niniejszej sprawie) wyłącznie zgłoszenie przez członka zarządu we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości lub doprowadzenie
W wyjątkowych sytuacjach należy odejść od rygorystycznego postrzegania przepisu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej. W odniesieniu do prowadzącego pozarolniczą działalność ten przepis nie ma zastosowania, jeśli w chwili gdy stanie się niezdolny do pracy, zatrudnia trzy studentki, które mają mu w tym czasie prowadzić biznes. Podkreślił, że wyłączenie stosowania tego przepisu ma miejsce w przypadkach sporadycznych
Stosownie do art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o rencie socjalnej, osobie, która spełnia określone w ust. 1 tego artykułu kryteria kwalifikacyjne prawa do renty, przysługuje renta socjalna stała, jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała lub renta socjalna okresowa, jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa. Orzekając o prawie do przedmiotowego świadczenia należy zatem ustalić trwały
Podstawa wymiaru składki w danym miesiącu stanowi iloczyn umówionej stawki godzinowej przemnożonej przez liczbę godzin przepracowanych w tym miesiącu, niezależnie od tego, jak strony się umówiły w zakresie terminów płatności wynagrodzenia.
Osoba otrzymująca emeryturę, która zawierała w poszczególnych okresach dwie umowy zlecenia z dwoma zleceniodawcami, podlegała na podstawie art. 9 ust. 4a w związku z art. 9 ust. 2 i art. 9 ust. 2c ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ubezpieczeniom społecznym z tych umów zlecenia, jeżeli podstawa wymiaru składek z art. 18 ust. 3 tej ustawy, stanowiąca uśrednione
Funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej, którego niezdolność do pracy powstała w trakcie pełnienia służby i trwała nieprzerwanie do wygaśnięcia stosunku służbowego a następnie po zakończeniu służby oraz który z tego tytułu pobierał zasiłek chorobowy, zaś z wnioskiem o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego wystąpił po dniu 1 stycznia 2018 r., może uzyskać prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na podstawie
Treść przepisu art. 83 ustawy systemowej zawiera jedynie otwarty katalog określonych rodzajowo decyzji, które mogą być wydane przez organ rentowy. Z przepisu tego nie można bowiem wysnuć wniosku o tym, że organ rentowy jest zobowiązany do wydawania tych decyzji według określonej w nim kolejności.
Nie istnieją argumenty, które do czasu rzeczywistej wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy uniemożliwiały zastosowanie do tytułu niepracowniczego art. 9 ust. 1a ustawy systemowej w jego literalnym brzmieniu. Za odstąpieniem od reguły jednakowego pojmowania jednej nazwy w jednym akcie prawnym nie przemawiają efekty wykładni celowościowej.
Podstawa wymiaru składki w danym miesiącu stanowi iloczyn umówionej stawki godzinowej przemnożonej przez liczbę godzin przepracowanych w tym miesiącu, niezależnie od tego, jak strony się umówiły w zakresie terminów płatności wynagrodzenia.
Organ rentowy został wyposażony w kompetencję wyrażenia zgody na opłacenie składki po terminie, czyli uznania, że mimo nieopłacenia składki w terminie ubezpieczenie nie ustało. W ustawie systemowej nie zostały określone przesłanki wyrażenia zgody na opłacenie składki po terminie, co jednak nie oznacza przyznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych niczym nieskrępowanego uznania w uwzględnieniu lub nieuwzględnieniu
1. Elementarną cechą działalności gospodarczej jest jej wykonywanie (a więc i współpraca) w sposób zorganizowany i ciągły. Wyraża się to zawodowym charakterem czynności, które są powtarzalne, podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania oraz uczestnictwie w obrocie gospodarczym. Te przesłanki są stałe niezależnie o zmieniającego się ustawodawstwa. 2. Dopuszczalne zadeklarowanie maksymalnej
Deklaratoryjna decyzja stwierdzająca, że dany podmiot jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy i ustalająca kwotę zaległości składkowych ma charakter porządkujący i jest decyzją ustalającą obowiązek opłacenia składek w konkretnej kwocie skierowaną do określonego płatnika i dlatego ma do niej zastosowanie art. 24 ust. 5f
Realizacja prawa do świadczeń z ustawy wypadkowej została - w przypadku wystąpienia zaległości składkowych – przesunięta do momentu uregulowania zadłużenia składkowego. Stosując zatem art. 6 ust. 2 i 3 ustawy wypadkowej przy rozpoznawaniu wniosku o świadczenia z tej ustawy, organ rentowy ma obowiązek wydać decyzję odmowną w przypadku stwierdzenia zaległości składkowych w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy
W wyjątkowych sytuacjach należy odejść od rygorystycznego postrzegania art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej. W odniesieniu do prowadzącego pozarolniczą działalność ten przepis nie ma zastosowania, jeśli w chwili gdy stanie się niezdolny do pracy, zatrudnia trzy studentki, które mają mu w tym czasie prowadzić biznes. Podkreślił, że wyłączenie stosowania tego przepisu ma miejsce w przypadkach sporadycznych
Przyznanie renty stałej (na trwałe, bez ograniczeń czasowych) jest możliwe jedynie wyjątkowo, gdy w obecnym stanie wiedzy medycznej w sposób oczywisty nie ma rokowań odzyskania przez ubezpieczonego choćby częściowej zdolności do pracy w dającej się przewidzieć przyszłości (art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jedn.:
Zaliczenie okresu pracy do zatrudnienia w szczególnych warunków jest możliwe, gdy taka praca była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Statusu takiego nie posiada okres zatrudnienia, w którym pracownik wykonuje poza czynnościami zaliczonymi do prac w szczególnych warunkach również inne prace niewymienione w załączniku do rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
