Wyrok SN z dnia 8 czerwca 2021 r., sygn. I USKP 33/21

Gdy organ rentowy w chwili wydania zaskarżonej decyzji, miał wszystkie potrzebne dane pozwalające na wydanie decyzji zgodnej z prawem, a po stronie ubezpieczonego nie występował obowiązek wykazania żadnych innych okoliczności uzasadniających jego wniosek, to dla obowiązku zapłaty odsetek za opóźnienie w wypłacie świadczenia nie mogą mieć znaczenia okoliczności dotyczące przebiegu postępowania sądowego, zwłaszcza gdy w tym postępowaniu nie ustalono żadnych nowych przesłanek wypłaty świadczenia, których wykazanie ciążyło na ubezpieczonym, a które nie były znane (nie mogły być znane) organowi rentowemu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)

‎SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z odwołania A. S. ‎przeciwko Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego w K. ‎o wypłatę odsetek, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 8 czerwca 2021 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 5 lutego 2019 r., sygn. akt III AUa (…),

I. uchyla zaskarżony wyrok i oddala apelację

II. zasądza od pozwanego na rzecz A.S. kwotę 510 zł (pięćset dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego i kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w (…) III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 5 lutego 2019 r., w sprawie III AUa (…), na skutek apelacji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w K., zmienił wyrok Sądu Okręgowego w K. z 23 listopada 2017 r., w sprawie X U (…) i oddalił odwołanie A.S. od decyzji organu rentowego z dnia 25 maja 2017 r. odmawiającej wypłaty odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty wyrównania w wysokości 42.022,32 zł wypłaconego z tytułu renty inwalidzkiej przyznanej mu od 1 września 2010 r. wyrokiem sądowym.

W sprawie tej ustalono, że A.S. (ur. 10 lipca 1961 r.) ukończył Wojskową Akademię Techniczną. Był żołnierzem zawodowym - został powołany do służby wojskowej w dniu 31 lipca 1980 r., a zwolniony ze służby 29 stycznia 1993 r. Po zwolnieniu ze służby wojskowej pracował jako spedytor w transporcie międzynarodowym. Orzeczeniem nr (…)/06 z dnia 21 lipca 2006 r. Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w K. rozpoznała u ubezpieczonego nadciśnienie tętnicze II stopnia, jako schorzenie powodujące niezdolność do zawodowej służby wojskowej, oraz schorzenia współistniejące - zaburzenia nerwicowe z komponentem przygnębiennym nieznacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, zespół bólowy szyjny i lędźwiowo-krzyżowy w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa i dyskopatii C6-C7 nieznacznie upośledzający sprawność ustroju, prawostronne upośledzenie słuchu w zakresie tonów wysokich z uporczywym szumem, skrzywienie przegrody nosa nieznacznie upośledzające jego drożność, wole guzowate tarczycy w okresie eutyreozy, żylaki podudzia lewego. Komisja Lekarska ustaliła, iż ubezpieczony jest trwale niezdolny do zawodowej służby wojskowej (kat. „N”) oraz niezdolny do służby wojskowej w czasie pokoju (kat. „D”). Ustaliła, iż dwa pierwsze schorzenia pozostają w związku ze służbą wojskową, natomiast pozostałe schorzenia nie pozostają w związku ze służbą wojskową. Z ogólnego stanu zdrowia zaliczono ubezpieczonego do III grupy inwalidów, w związku ze służbą wojskową zaliczono go do III grupy inwalidów. Stwierdzono, iż inwalidztwo III grupy istnieje u ubezpieczonego od czerwca 2005 r. Schorzenia uznano za pozostające w związku ze służbą wojskową, ponieważ długotrwała służba w warunkach wymagających dużego napięcia nerwowego, zwiększonej odpowiedzialności i nienormowanego czasu pracy mogła mieć wpływ na ich ujawnienie. Komisja uznała, iż inwalidztwo ubezpieczonego powstało powyżej trzech lat od daty zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.