Przepis art. 21 ust. 5a pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 10 marca 1994 r. /Dz.U. nr 43 poz. 165/ i obowiązującym od dnia 14 kwietnia 1994 r., nie ma zastosowania do sytuacji, w których prawo bezrobotnego małżonka do zasiłku dla bezrobotnych ustało na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca
W sprawie o wypłatę świadczenia rehabilitacyjnego opinia biegłych dotycząca wyłączenia istnienia inwalidztwa jest niewystarczająca; konieczna jest natomiast opinia oceniająca istnienie przesłanek niezbędnych dla przyznania świadczenia rehabilitacyjnego (art. 20 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst:
Wykonywanie, w czasie zwolnienia lekarskiego od pracy, zatrudnienia w jednym z dotychczasowych zakładów pracy, przy jednoczesnym pobieraniu zasiłku chorobowego w drugim zakładzie, w którym pracownik był równocześnie zatrudniony przed powstaniem prawa do zasiłku chorobowego, jest wykonywaniem innej pracy zarobkowej w rozumieniu art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych
Jeżeli pracownik w okresie ostatnich 12 lat kalendarzowych, liczonych wstecz od roku, w którym złożył wniosek o emeryturę, nie osiągnął wynagrodzenia, lub osiągnął je przez okres krótszy niż 3 kolejne lata kalendarzowe do ustalenia podstawy emerytury od 1 stycznia 1990 r. przyjmuje się wynagrodzenie wypłacone mu za okres 3 kolejnych lat kalendarzowych, przypadających w całości lub w części wcześniej
Okresy niewykonywania pracy - spowodowane opieką nad dzieckiem: w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat, w myśl przepisu art. 4 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) stanowią
1. Okresy służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej liczone na podstawie art. 12 i 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin /Dz.U. nr 53 poz. 214/, mają zastosowanie tylko przy przyznawaniu świadczeń, o których mowa w art. 2 tej ustawy. 2. Do okresu
1. Zarejestrowanie się bezrobotnego - odpowiadające wymogom określonym w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 10 marca 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 43 poz. 165/ - nie w terminie 6 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ale dopiero po ustaniu prawa do zasiłku
Przepis art. 7 pkt 5 lit. c ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 99 ze zm.) traktuje okres pracy społeczno-politycznej - w granicach czasowych określonych tym przepisem - jako równorzędny z okresem zatrudnienia na kolei, przy czym 'ustanie pracy' w rozumieniu wymienionego przepisu należy interpretować jako faktyczne zaprzestanie
Pominięcie przez Sądy obu instancji oświadczenia wnioskodawcy o cofnięciu odwołania od organu rentowego, względnie wniosku, stanowi rażące naruszenie art. 469 w zw. z art. 203 k.p.c uzasadniające uwzględnienie wniosku rewizji nadzwyczajnej o uchylenie zaskarżonych wyroków.
Długość okresu zatrudnienia wymagana do przyznania renty inwalidzkiej zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) różni się od tego, w jakim wieku powstało inwalidztwo osoby ubiegającej się o rentę inwalidzką.
Sąd rozpatrując odwołanie wnioskodawcy obowiązany jest do prze-słuchania świadków, których oświadczeń i protokołów zeznań złożonych organowi rentowemu, organ ten nie uwzględnił.
1. Zastosowanie przy wydawaniu decyzji administracyjnej jednej z możliwych interpretacji niejednoznacznych w swej treści przepisów prawa nie może być uznane za rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji, tylko z tego powodu, że interpretacji tej nie podziela organ wyższego stopnia. 2. Rażące naruszenie prawa, o jakim mowa w art. 156
1. Zastosowanie przy wydaniu decyzji administracyjnej jednej z możliwych interpretacji przepisów prawa o niejednoznacznej treści, nie może być uznane za rażące naruszenie prawa, o jakim mowa w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji z tego tylko powodu, że interpretacji tej nie podziela organ wyższego stopnia. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt
Bezrobotny mający prawo do zasiłku, odpowiadający wszystkim warunkom określonym w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 10 marca 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 43 poz. 165/, otrzymuje zasiłek w wysokości 52 procent przeciętnego wynagrodzenia /nie mniej niż zasiłek określony w art. 25 ust. 2 ustawy z
Odmowa wydania koncesji na prowadzenie apteki może nastąpić z powodu braku rękojmi należytego wykonywania tej działalności gospodarczej.
Alimenty ustalone procentowo na rzecz dzieci oblicza się od kwoty świadczenia emerytalno-rentowego pomniejszonego o należną zaliczkę na poczet podatku dochodowego (art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).
Prawo do renty inwalidzkiej, które ustało z powodu ustąpienia inwalidztwa podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty pracownik ponownie stał się inwalidą (art. 36 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).
Przy rozpatrywaniu wniosku o doliczenie do wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych dotychczas nie uwzględnionych okresów składkowych i nieskładkowych przypadających po przyznaniu świadczenia, zasady ustalania świadczeń przewidziane w art. 10-16 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz
1. Przepis art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 25 stycznia 1992 r. o zasadach gospodarki finansowej państwa w 1992 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 83), w zakresie odnoszącym się do czasu przed dniem ogłoszenia tej ustawy w Dzienniku Ustaw, jako naruszający konstytucyjny zakaz nieretroakcji (art. 1 i art. 7 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy na podstawie art. 77 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października
1. Jeżeli treść uchwały rady gminy nie wyznacza kryterium odległości jako warunku usytuowania punktu sprzedaży alkoholu lecz kryterium kolizji w funkcjonowaniu tegoż punktu w stosunku do obiektu chronionego, to odległość między nimi nie ma istotnego znaczenia. 2. Skoro kierujący obiektem kultu i zdecydowana część miejscowej społeczności są przeciwni sprzedaży alkoholu w pobliskiej restauracji, to oznacza
Inwalida zaliczony do trzeciej grupy w związku ze służbą wojskową i drugiej grupy z ogólnego stanu zdrowia nie może przejść na emeryturę na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 41 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 1983 r., Nr 13, poz. 68 ze zm.).
Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty przyjmuje się kwotę bazową z daty złożenia wniosku o ustalenie prawa do tego świadczenia, chyba że pracownik kontynuując zatrudnienie nie pobiera świadczenia.
