Wzór raportu dla Rady Minstrów dotyczącego jakości paliw ciekłych, biopaliw ciekłych, gazu skroplonego (LPG) oraz sprężonego gazu ziemnego (CNG)
1. Przepisy ustawy z dnia 2.X.03 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 199, poz. 1934 ze zm.) są przepisami bezwzględnie obowiązującymi, wobec czego umowy mające na celu dostarczenie wytwórcy lub producentowi komponentów lub biokomponentów sprzecznie z przepisami ustawy są nieważne. 2. Niedopuszczalne jest wprowadzenie do toku wytwarzania biopaliw lub
1. Zaistnienie awarii powodującej określoną przerwę w wykonywaniu obowiązku przedsiębiorstwa energetycznego zaopatrywania w energię nie jest wystarczająco pewnym weryfikatorem obowiązku utrzymania w należytym stanie technicznym obiektów, instalacji i urządzeń [art. 56 ust. 1 pkt 10 Prawa energetycznego]. 2. Jeżeli jest w sprawie kwestia sporna wymagająca wiadomości specjalnych (art. 278 § 1 k.p.c.)
Przepisowi art. 8 ust. 1 Prawa energetycznego a w szczególności zawartemu w nim pojęciu strony nie można w drodze wykładni rozszerzającej nadać znaczenie umożliwiające zainicjowanie postępowania administracyjnego przez podmiot, który wprawdzie nie ma roszczenia bezpośrednio do przedsiębiorstwa, które wstrzymało dostarczanie energii, ale jest żywotnie zainteresowany tym ażeby energia była dostarczona
Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne wyznaczyło błędnie termin dodatkowy na uiszczenie zaległości, lecz dostarczanie energii wstrzymało po upływie terminu obliczonego zgodnie z art. 6 ust. 3a Prawa energetycznego, to wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej nie było nieuzasadnione.
Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne wyznaczyło błędnie termin dodatkowy na uiszczenie zaległości, lecz dostarczanie energii wstrzymało po upływie terminu obliczonego zgodnie z art. 6 ust. 3a Prawa energetycznego, to wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej nie było nieuzasadnione.
Na przedsiębiorstwo energetyczne nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli naruszenie obowiązków wynikających z Prawa energetycznego nie jest rezultatem jego zachowania (działania lub zaniechania), lecz niezależnych od niego, pozostających poza jego kontrolą okoliczności o charakterze zewnętrznym, uniemożliwiających nie tyle przypisanie przedsiębiorstwu energetycznemu winy umyślnej lub nieumyślnej,
Przepis art. 9a ust. 8e Prawa energetycznego modyfikuje zakres zastosowania art. 9a ust. 8d Prawa energetycznego w ten sposób, że przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej może zwolnić się z obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 8 pkt 1 Prawa energetycznego, przedstawiając do umorzenia świadectwo pochodzenia z kogeneracji uzyskane dla energii objętej umowami długoterminowymi
Uprzywilejowanie wytwórców energii z kogeneracji objętych umowami długoterminowymi występuje jedynie wówczas, gdy wytwórcy ci uzyskują przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia energii z kogeneracji. Brak takiego uprzywilejowania w sytuacji, gdy świadectwo uzyskane dla określonej ilości energii, umarzane jest na rzecz wytwórcy tej energii w celu wykonania ciążącego na nim obowiązku, o którym mowa
Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej może zwolnić się z obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 8 pkt 1 Prawa energetycznego przedstawiając do umorzenia świadectwo pochodzenia z kogeneracji, uzyskane dla energii objętej umowami długoterminowymi.
Przepis art. 9a ust. 8e Prawa energetycznego należy rozumieć w ten sposób, że ogranicza on zakres zastosowania art. 9a ust. 8d Prawa energetycznego w ten sposób, że ten ostatni przepis nie dotyczy wytwórcy energii w kogeneracji, który uzyskał świadectwo pochodzenie energii z kogeneracji dla wytworzonej przez siebie energii i przedstawia je Prezesowi URE do umorzenia celem wykonania obowiązku ciążącego
Bezprawne pozbawienie wielodzietnej rodziny prądu elektrycznego na kilka lat z jednej strony świadczy o znacznym stopniu winy po stronie przedsiębiorstwa energetycznego, z drugiej zaś o dużej intensywności naruszenia dóbr osobistych związanego z pozbawieniem możliwości korzystania z wielu przejawów współczesnej cywilizacji.
Właściciel nieruchomości może złożyć wniosek o ustanowienie służebności przesyłu także wówczas, gdy jedyną przyczyną odmowy zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu jest spór co do wysokości wynagrodzenia [art. 3052 k.c.].
Nawet, gdyby z jakichś względów można było uznać, że istniała dorozumiana umowa zezwalająca przedsiębiorstwu na bezpłatne korzystanie z nieruchomości w zakresie odpowiadającym służebności przesyłowej, to najpóźniej od chwili, gdy właściciel sprzeciwił się takiemu korzystaniu z jego nieruchomości, nie można mówić o istnieniu po stronie przedsiębiorstwa przesyłowego dobrej wiary.
Przepisów ustawy o VAT nie stosuje się m.in. do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. W praktyce przepis ten budzi wiele wątpliwości. Co należy rozumieć przez tego rodzaju czynności? Czy są nimi wszystkie czynności dokonywane nielegalnie? W artykule prezentujemy rozwiązanie najczęstszych problemów dotyczących konieczności lub braku konieczności opodatkowania VAT tego rodzaju