1. Przepis art. 75c Ustawy Prawo bankowe, wprowadzony w życie ustawą nowelizującą, miał zastosowanie do wypowiedzeń umów kredytowych dokonywanych w czasie jego obowiązywania, mając na celu zwiększenie ochrony kredytobiorców, niezależnie od daty zawarcia umowy kredytowej. 2. Uwierzytelnienie dokumentów przez osobę nieuprawnioną stanowi naruszenie art. 129 § 2 k.p.c. niezależnie od innych okoliczności
Zawarcie umowy pożyczki ze zmienną stopą procentową nie wyklucza możliwości uznania jej w całości za nieważną, jeżeli nie wskazuje ona skali czy proporcji, w jakiej może nastąpić ewentualna zmiana stopy procentowej.
Nieważność umowy kredytowej nie jest automatycznie równoznaczna z bezpodstawnym pobraniem rat kredytowych, a klauzule spreadowe, nawet jeśli uznane za abuzywne, nie skutkują nieważnością całej umowy.
1. W przypadku orzekania o nieważności umowy kredytu hipotecznego z uwagi na nieuczciwą praktykę rynkową banku, która narusza dobre obyczaje, należy uwzględnić nie tylko aspekt bezwzględnej nieważności czynności prawnej zgodnie z art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego, ale również konieczność analizy elementów odpowiedzialności odszkodowawczej banku, takich jak winność, szkoda i związek przyczynowy. 2. Przy
Okoliczność, iż pozaodsetkowe koszty kredytu konsumenckiego nie przekraczają wysokości określonej w art. 36a ust. 1 i 2 ustawy o kredycie konsumenckim, nie wyłącza obowiązku oceny przez sąd, czy postanowienia umowy kredytu dotyczące tych kosztów są niedozwolone w świetle art. 385(1) § 1 k.c.
Podatniczka w 2005 r. zaciągnęła kredyt w wysokości 200 000 zł (w walucie CHF) na cele budownictwa mieszkaniowego. Środki z kredytu przeznaczone były na budowę budynku mieszkalno-usługowego. Budynek ma 3 kondygnacje oraz piwnicę. Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną w formie karty podatkowej w zakresie usług fryzjerstwa. W tym celu przeznaczyła część nieruchomości na cele związane
W wypadku umowy denominowanej kursem CHF, po wyeliminowaniu z niej klauzul przeliczeniowych, nie jest możliwe utrzymanie takiej umowy w mocy ani jako umowy kredytu walutowego w CHF, ani jako umowy, w której kwota kredytu wyrażona byłaby w złotych polskich. Sąd Najwyższy wyjaśnił, że eliminacja klauzuli przeliczeniowej w takiej umowie sprawia, iż nie wiadomo, jaką kwotę powinien wypłacić bank, skoro
Umowa kredytu denominowanego, która nie zawiera klauzul przeliczeniowych umożliwiających ustalenie wysokości kredytu w walucie polskiej, jest nieważna, ponieważ nie można określić praw i obowiązków stron, co oznacza brak skuteczności czynności prawnej.
Maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu, określona przez art. 36a ust. 1 i 2 ustawy o kredycie konsumenckim, nie wyłącza możliwości oceny czy ustalone koszty są niedozwolone.
1. Umowa pożyczki (kredytu) indeksowanego mieści się w konstrukcji ogólnej umowy pożyczki (kredytu) bankowego i stanowi jej możliwy wariant, także wtedy, gdy został w niej zastosowany spread walutowy, odmienną natomiast kwestią jest, że może ona zawierać klauzule niedozwolone. 2. Wyeliminowanie z umowy łączącej strony abuzywnych postanowień umownych nie pozwala na jej utrzymanie, co przemawia za niezwiązaniem
Niemożność sprzedaży, zamiany ani wynajmu mieszkania kupionego w programie „Pierwsze mieszkanie” to duży minus tego rozwiązania – wskazują eksperci. Podkreślają, że mimo to jest to atrakcyjne wsparcie dla kupujących, choć banki i deweloperzy nie zyskają na nim zbyt wiele
Spółka wygrała sprawę przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Uchylił on decyzję UODO nakładającą jedną z najwyższych dotychczas kar
W sytuacji eliminacji klauzul abuzywnych z łączącej strony umowy kredytowej, a wobec braku przepisów dyspozytywnych, które mogłyby zastąpić te klauzule, nie istniała możliwość utrzymania tej umowy w mocy, co skutkowało stwierdzeniem jej nieważności (upadek umowy) i nie pozwalało na pozostawienie w mocy pozostałej części umowy (art. 58 § 3 k.c.).
Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Postanowienia określające główne świadczenia stron podlegają bowiem kontroli z punktu widzenia abuzywności tylko wówczas, gdy są niejednoznaczne (art
Art. 358 § 2 k.c. ma charakter ogólny, a nie dyspozytywny, co wyklucza jego zastosowanie w przypadku klauzul waloryzacyjnych, dla których waluta obca pełni jedynie funkcję miernika świadczenia, które jest spełniane w walucie polskiej. W przypadku kredytów indeksowanych, kwota kredytu jest wyrażona w walucie polskiej, a waluta obca stanowi jedynie miernik wartości spełnianego w walucie polskiej świadczenia
Dopuszczalne jest zaciągnięcie zobowiązania kredytowego w walucie obcej z równoczesnym zastrzeżeniem, że wypłata i spłata kredytu będzie dokonywana w walucie krajowej. Klauzula taka jest dopuszczalna w sytuacji, kiedy zastrzeżenie, o którym mowa wyżej dotyczy wyłącznie sposobu wykonania zobowiązania, a zatem nie powoduje zmiany waluty wierzytelności. Umowa kredytu indeksowanego, przewidująca spread
W sprawie nie tylko nie istniały przeszkody do zbadania abuzywności postanowień umowy kredytu, ale w świetle przepisów Dyrektywy 93/13 Sąd Okręgowy był do tego zobowiązany. Zaniechawszy tego badania, Sąd Okręgowy naruszył zasadę ochrony konsumentów wynikającą z art. 76 Konstytucji RP nie zapewniając konsumentowi ochrony przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi w sposób, jaki wymagany jest w świetle
Uznać należy, że niedopuszczalne byłoby zastępowanie przez Sąd wyeliminowanego abuzywnego postanowienia umowy innym mechanizmem wyliczenia kwoty raty kapitałowo-odsetkowej. Żaden bowiem przepis prawa nie daje podstaw do zastąpienia klauzuli abuzywnej innym postanowieniem. Uzupełnienie luk po wyeliminowaniu takiej klauzuli stanowiłoby również zbyt daleko idącą modyfikację umowy w interesie przedsiębiorcy
Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych zawieranych z konsumentami, które nie zostały indywidualnie uzgodnione i które kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, mogą być uznane za niedozwolone. W konsekwencji, takie postanowienia umowne są nieważne, co prowadzi do konieczności przeprowadzenia analizy, czy umowa może nadal
