Pojęcia „termin ściśle określony” w rozumieniu art. 492 k.c. nie można rozciągać na warunek. Termin i warunek mają różne znaczenia i gdyby ustawodawca w tym przepisie zamierzał odnieść omawiany zwrot do warunku określiłby to wprost.
Nieruchomość przeznaczona pod drogę publiczną może stanowić tylko własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego (art. 2a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.). Posiadanie samoistne takiej nieruchomości przez inny podmiot nie może prowadzić do nabycia jej przez zasiedzenie.
Współwłaściciel wyłącznie korzystający z rzeczy wspólnej nie może takiej postaci korzystania uzasadnić powołaniem się na uprawnienia wynikające z art. 206 k.c., skoro przepis ten stwarza kompetencje do korzystania przez wszystkich współwłaścicieli z rzeczy jako całości, nie zaś do korzystania z rzeczy lub jej części z jednoczesnym wyłączeniem innych uprawnionych.
Przejście hipoteki na rzecz banku - dłużnika osobistego wierzyciela hipotecznego na podstawie art. 97 u.k.w.h. nie wymaga złożenia przez właściciela nieruchomości oświadczenia o ustanowieniu hipoteki.
W sprawie wieczystoksięgowej, w której nie występuje konkurencja wniosków złożonych w różnym czasie, sąd w chwili ich rozpoznania może - w celu zapewnienia w księdze wieczystej prawdziwości wpisów - uwzględnić okoliczności znane mu urzędowo.
Korzyści wynikające z przeznaczenia nabytej nieodpłatnie nieruchomości na inne cele niż określone w umowie o jej nabycie nie są korzyściami uzyskanymi niesłusznie w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1990 r. o zwrocie korzyści uzyskanych niesłusznie kosztem Skarbu Państwa lub innych państwowych osób prawnych (Dz. U. Nr 44, poz. 255 ze zm.).
Do wyłączenia zastosowania art. 518 § 1 pkt 1 k.c. nie wystarcza porozumienie stron co do tego tylko, że jedna strona zapłaci dług drugiej. W wyniku bowiem takiego porozumienia, zapłacony dług nie przestaje być długiem cudzym. Do wykluczenia zastosowania art. 518 § 1 pkt 1 k.c. nieodzowne jest, aby dług zapłacony przez stronę był jej długiem i to nie tylko „formalnie własnym”, np. na skutek poręczenia
Na podstawie decyzji wydanej w oparciu o odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki [art. 116 § 1 w zw. z art. 107 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa] może być ustanowiona hipoteka przymusowa zwykła jego majątku zabezpieczająca należność z tytułu kosztów prowadzonego postępowania egzekucyjnego.
1. Warunkowe prawo dzierżawy może być ujawnione w księdze wieczystej na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 1 u.k.w.h. 2. Przepis art. 130 § 1 zdanie drugie k.p.c. nie może być wykorzystywany do przypisania pismu procesowemu ex post - zarówno przez sąd, jak i przez stronę - domniemanej intencji, nieznajdującej odzwierciedlenia w treści pisma i mającej w istocie doprowadzić do jej zmiany.
Co do zasady dopuszczalne jest zastrzeganie opłaty przygotowawczej, w szczególności, gdy ma ona na celu rekompensatę kosztów poniesionych przez kontrahenta. Innym zagadnieniem natomiast jest, że opłata ta powinna być utrzymana w rozsądnej wysokości, która nie będzie rodzić podejrzeń, iż jej zastrzeżenie zostało uczynione w odmiennym celu, jak choćby w celu obejścia ograniczeń dotyczących wysokości
Roszczenie o odsetki za opóźnienie płatności [art. 481 § 1 k.c.] staje się wymagalne osobno w każdym dniu opóźnienia i w związku z tym przedawnia się osobno za każdy dzień opóźnienia.
Uznanie rzeczy za odpowiednią [umowa sprzedaży z zastrzeżeniem zbadania rzeczy przez kupującego - art. 592 k.c.] zależy - w zasadzie - wyłącznie od niczym nie skrępowanej woli kupującego (jego gustu, upodobania, rozeznania). Celem zastrzeżenia zbadania rzeczy nie jest zapewnienie kupującemu możliwości sprawdzenia jej pod kątem ewentualnych wad. Aprobata rzeczy nie ma bowiem znaczenia dla odpowiedzialności
Odpowiedzialność podmiotu legitymującego się pozwoleniem wodnoprawnym za szkodę wyrządzoną osobie trzeciej opiera się na przepisach Pr. wodnego, gdy szkoda jest wynikiem realizacji tego pozwolenia, a więc gdy do jej powstania dochodzi przy prowadzeniu działalności zgodnie z warunkami udzielonego pozwolenia. Natomiast w sytuacji, gdy szkoda jest wynikiem bezprawnego działania (także polegającego na
Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nie zawiera przepisu szczególnego określającego wysokość opłaty w sprawie z wniosku o ustanowienie służebności przesyłu, więc wysokość tej opłaty określa się na podstawie art. 23 pkt 1, a nie art. 39 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.
Przepis art. 417 § 1 k.c. w związku z art. 77 ust. 1 Konstytucji, mający zastosowanie do zdarzeń i stanów prawnych powstałych przed dniem 1 września 2004 r., stanowi podstawę prawną odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną wydaniem i wykonaniem nieostatecznej decyzji organu podatkowego pierwszej instancji, następnie uchylonej. Przesłanką tej odpowiedzialności, poza szkodą i związkiem przyczynowym
Zasadniczą przesłankę powstania odpowiedzialności odszkodowawczej stanowi wystąpienie szkody. Ocena zatem, czy i kto w konkretnym przypadku ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą wymaga w pierwszym rzędzie ustalenia wystąpienia szkody. Rozważanie pozostałych przesłanek wchodzi w rachubę dopiero w razie pozytywnego przesądzenia tej kwestii.
Umowę można rozwiązać także w sposób dorozumiany, przez czynności konkludentne, jeżeli tylko czynności te nie pozostawiają wątpliwości co do zamiaru rozwiązania umowy i jedynie wyjątkowo może to być niedopuszczalne.
Na podstawie art. 527 § 1 k.c. wierzyciel może zaskarżyć zgodny wniosek dłużnika i pozostałych uczestników postępowania o podział majątku wspólnego, dział spadku i zniesienie współwłasności, jeżeli w wyniku uwzględnienia tego wniosku przedmioty majątkowe objęte podziałem zostały nabyte przez uczestników postępowania niebędących dłużnikami. Przewidziany w art. 534 k.c. termin biegnie wówczas od dnia
W sytuacji, kiedy powód na etapie apelacji składa wniosek o wyłączenie osoby sporządzającej opinię, powołując się na to, że dopiero w tym czasie dowiedział się o przyczynach uzasadniających wyłączenie, nie można uznać, że nie zachodzi potrzeba powołania dowodu mającego uwiarygodnić zasadność tego wniosku. Zgłoszenie wniosku o wyłączenie biegłego jest dopuszczalne aż do ukończenia przez niego czynności
Osoba zobowiązania do naprawienia szkody, w sytuacji w której wysokość odszkodowania jest ustalana na podstawie cen obowiązujących w chwili wyrokowania, popada w stan opóźnienia w spełnieniu tak określonego świadczenia najwcześniej od daty wyrokowania. W konsekwencji brak jest podstaw do zasądzenia od osoby odpowiedzialnej za naprawienie szkody odsetek ustawowych za opóźnienie od tak ustalonego odszkodowania
1. W skład majątku wspólnego małzonków nie może wchodzić wierzytelność z tytułu udziału uczestnika w spółce cywilnej. Do majątku tego wchodzi jedynie wierzytelność z tytułu nakładu z majątku wspólnego na majątek odrębny uczestnika - obejmujący przysługujące mu prawa wspólnika spółki cywilnej, uzyskane w zamian za wniesienie wkładów. Ponadto zaś majątek wspólny zasilają wierzytelności przypadające wspólnikom
Jeżeli ujawnienie zmiany stanu prawnego nieruchomości polega na odłączeniu działki bez zmiany kształtu i obszaru pozostałych działek tworzących nieruchomość jej właściciel, składając wniosek o założenie księgi wieczystej dla nowopowstałej nieruchomości zobowiązany jest do przedstawienia tylko dokumentów stanowiących podstawę oznaczenia nieruchomości co do części odłączonej.
1. Odpowiedzialność na podstawie art. 422 k.c. nie zależy od istnienia związku przyczynowego między szkodą a zachowaniem świadomie korzystającego z cudzej szkody. Szkoda bowiem musi wystąpić zanim skorzystanie z niej będzie mieć miejsce. 2. Niemożliwość spełnienia świadczenia z zobowiązania do zwrotu przewidzianego w art. 494 k.c. nie oznacza jeszcze braku odpowiedzialności za zachowanie polegające
Do okresu zasiedzenia działki wyodrębnionej w wyniku podziału wlicza się wcześniejsze posiadanie samoistne całej nieruchomości, a nie tylko od momentu dokonania faktycznego podziału. Skoro wnioskodawczyni posiadała cała nieruchomość na zasadach wspólności łącznej, a następnie wspólności w częściach ułamkowych, to w konsekwencji współposiadanie nieruchomości obejmowało również wydzieloną później jej
