Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 16 listopada 2023 r., sygn. I SA/Bk 337/23
Niezależnie od liczby wierzycieli, członkowie zarządu mają obowiązek zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości w obliczu niewypłacalności spółki, a niezgłoszenie wniosku może skutkować ich odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki.
Stosując art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 11 ust. 1 i 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2016 r., organy podatkowe mogą samodzielnie, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ocenić, który moment był właściwym dla zgłoszenia przez członka zarządu wniosku o upadłość lub wszczęcie postępowania układowego spółki. Powyższe
Bezskuteczna egzekucja w rozumieniu art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej to sytuacja, w której nie zachodzi możliwość zaspokojenia egzekwowanej wierzytelności z jakiejkolwiek części majątku podatnika. Bezskuteczność egzekucji oznacza, że w wyniku wszczęcia i przeprowadzenia przez organ egzekucji skierowanej do majątku podatnika nie doszło do przymusowego zaspokojenia roszczeń wierzyciela.
Sąd dokonując wykładni prounijnej art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e) ustawy o VAT w zw. z art. 66 dyrektywy 112 ab initio uznał, że brzmienie ww. przepisu krajowego powinno być następujące: „obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług określonych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41” .
Skuteczność rezygnacji członka zarządu spółki wymaga spełnienia formalnych wymogów przewidzianych prawem, a brak ich spełnienia prowadzi do utrzymania odpowiedzialności za zobowiązania spółki, w tym zaległości podatkowe, które powstały w okresie faktycznego pełnienia funkcji członka zarządu, niezależnie od deklarowanego zamiaru rezygnacji.
Zapłata zobowiązania podatkowego przez podmiot trzeci, w sytuacji gdy z przyczyn obiektywnych podatnik nie mógł dokonać płatności z własnego rachunku bankowego, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeśli doprowadzi do skutku pożądanego z punktu widzenia ustaw podatkowych, tj. wpłynięcia środków na rachunek organu podatkowego na pokrycie zobowiązania podatkowego. W takich okolicznościach stwierdzenie
Osoba będąca członkiem zarządu spółki odpowiada za zaległości podatkowe spółki powstałe w okresie pełnienia przez nią funkcji, nawet jeśli decyzje określające te zaległości zostały wydane po zakończeniu jej kadencji. Obowiązek ten wynika z zasady, że członek zarządu powinien posiadać bieżącą wiedzę o sytuacji finansowej spółki i odpowiednio reagować na występujące zobowiązania podatkowe, aby uniknąć
W postępowaniu podatkowym, zaliczenie na poczet zaległości podatkowej wpłaty dokonanej przez inny podmiot niż podatnik nie stanowi rażącego naruszenia prawa, o ile nie jest ewidentnie wadliwe w świetle obowiązujących przepisów, w tym art. 62b Ordynacji podatkowej. Rażące naruszenie prawa jako przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej określona w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej