Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 listopada 2023 r., sygn. I SA/Wr 547/23
Sąd dokonując wykładni prounijnej art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e) ustawy o VAT w zw. z art. 66 dyrektywy 112 ab initio uznał, że brzmienie ww. przepisu krajowego powinno być następujące: „obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług określonych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41” .
Teza urzędowa
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca) Sędziowie: SWSA Tadeusz Haberka AWSA Iwona Solatycka Protokolant: starszy specjalista Paulina Wódka po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 października 2023 r. sprawy ze skargi V sp. z o.o. z siedzibą we W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 kwietnia 2023 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.94.2023.2.AMA w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w całości; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
1. Postępowanie przed organem podatkowym.
1.1. Przedmiotem skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą we W. (dalej Spółka/ Skarżąca) jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej organ podatkowy) z dnia 27 kwietnia 2023 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.94.2023.2.AMA w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej VAT).
1.2. Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złożonego w dniu 3 lutego 2023 r., uzupełnionego w dniu 3 marca 2023 r. wynika następujący stan faktyczny. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzonej działalności, świadczy także usługi finansowe polegające m.in. na udzielaniu pożyczek na rzecz innych podmiotów gospodarczych. Umowy pożyczki między Spółką a jej pożyczkobiorcami będące przedmiotem wniosku są zawierane na czas określony, tj. od dnia zawarcia umowy do dnia płatności ostatniej raty pożyczki. Wynagrodzenie Spółki stanowi wskazany określony w umowach koszt pożyczki, naliczany za używanie pożyczonego kapitału, który pożyczkobiorca zobowiązany jest ponieść w związku z zaciągniętym wobec pożyczkodawcy zobowiązaniem. Usługi świadczone odpłatnie przez Spółkę objęte są zwolnieniem przedmiotowym w VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej ustawa VAT). Do stycznia 2022 r., zwolnienie to miało charakter bezwzględny, jednak z początkiem 2022 r., weszły w życie regulacje dające podatnikom prawo do rezygnacji z tego zwolnienia w przypadku świadczenia usług na rzecz innych podatników. Mając na uwadze uprawnienie wynikające z art. 43 ust. 22 ustawy o VAT, Spółka skorzystała z możliwości rezygnacji ze zwolnienia przedmiotowego od opodatkowania usług finansowych, składając w styczniu 2023 r. naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego zdecydowała się zrezygnować ze zwolnienia. Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz sposobu opodatkowania odsetek należnych z tytułu umów zawartych przed rezygnacją ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. W związku z tym zadano następujące pytania: