Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. III SA/Wa 1979/16
Postępowanie wznowieniowe jest postępowaniem nadzwyczajnym, w którym nie rozpatruje się po raz kolejny sprawy merytorycznie - tak jak robi się to w toku zwykłego postępowania instancyjnego. Złożenie wniosku o wznowienie postępowania nie obliguje organu podatkowego do rozpatrzenia sprawy na nowo. Zakres rozpoznania sprawy determinuje przesłanka wznowienia.
Trudno przyjąć, zwłaszcza mając na uwadze wyrażoną w art. 191 O.p. regułę, że to do organów podatkowych należy ocena, dokonywana na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy określona okoliczność została udowodniona, by poczynione przez te organy ustalenia faktyczne były niepełne bądź nieprawidłowe.
W tym miejscu jeszcze raz przypomnieć należy, że postępowanie zabezpieczające, o którym mowa w art. 33 o.p., przeprowadzone w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, jest postępowaniem odrębnym od postępowania kontrolnego czy postępowania wymiarowego zmierzającego do określenia zobowiązania podatkowego.
Korzystanie z zeznań złożonych w innych niż podatkowe postępowaniach samo w sobie nie narusza zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym ani też nie może naruszać jakichkolwiek innych przepisów Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że swobodną oceną dowodów w rozumieniu art. 191 O.p. przeprowadzoną przez organy podatkowe objęte są też materiały (dowody) uzyskane z innych postępowań, w tym