Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Sz 254/17
Gabinet radcy prawnego czasowo nie zajęty na potrzeby jego kancelarii, który nie utracił charakteru lokalu biurowego, należy uznać w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jako związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu najwyższą stawką podatku od nieruchomości.
Przy ocenie, co składa się na daną budowlę jako całość techniczno-użytkową nie można pominąć wyliczenia budowli, zawartego w art. 3 pkt 3 u.p.b. i urządzeń budowlanych, zawartego w art. 3 pkt 9 tej ustawy. Nie może zatem być uznany za budowlę lub urządzenie budowlane obiekt, który nie jest wymieniony wprost w przepisach u.p.b. i nie jest do tych obiektów nawet podobny.
Przy wykładni znaczenia terminu "kondygnacja", użytego w art. 1a ust. 1 pkt 5 u.p.o.l., w pierwszej kolejności należy odwoływać się do reguł znaczeniowych języka etnicznego.
Określenie "całość techniczno – użytkowa" odnosi się, jak wskazuje kolejność użytych słów, do budowli jako obiektu budowlanego, a nie do związku tego obiektu z urządzeniami i instalacjami. Całość techniczno-użytkową należy zatem rozumieć jako połączenie poszczególnych elementów w taki sposób, aby zgodnie z wymogami techniki nadawały się one do określonego użytku. Nie można przy tym wykluczyć, że każdy
Podatek od tablicy reklamowej trwale związanej z podłożem musi uiścić jej właściciel, nawet jeśli jest ona posadowiona na wynajętym gruncie.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt. 2 i ust. 3 u.p.o.l. podatnikiem może być również posiadacz samoistny nieruchomości, jednak tylko w sytuacji, gdy w określonym stanie faktycznym można wskazać na dwa odrębne podmioty, z których jednemu przysługuje prawo właścicielskie do nieruchomości, drugi zaś podmiot znajduje się w posiadaniu samoistnym tej nieruchomości – wtedy obowiązek podatkowy ciąży na tym podmiocie