Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Gl 2/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Wojciech Gapiński, Beata Machcińska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi Z. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania odwołania od decyzji w sprawie podatku od nieruchomości na 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] wydanym na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2015.613), po rozpatrzeniu zażalenia pana Z. B. (dalej strona lub podatnik) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. Nr [...] w sprawie pozostawienia odwołania strony z dnia [...] r. od decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] r. nr ewid. [...] w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości na rok 2015 w wysokości [...] zł, bez rozpoznania - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej SKO lub Kolegium) utrzymało w mocy własne postanowienie z dnia [...] r.

Uzasadniając rozstrzygnięcie SKO podniosło, że wcześniejszym postanowieniem z dnia [...] r. pozostawiło odwołanie podatnika bez rozpatrzenia, albowiem zostało ono złożone z powołaniem się na pełnomocnictwo, lecz stosowny dokument nie został na wezwanie Kolegium prawidłowo i należycie uzupełniony. W zażaleniu na to postanowienie zarzucono, że zostało ono wydane przedwcześnie ze względu na brak formalny pełnomocnictwa szczególnego na druku PPS-1 wynikający z omyłki o charakterze technicznym a nie merytorycznym (wadliwe wypełnienie rubryki), co wymagało wezwania do poprawienia pełnomocnictwa. Pełnomocnictwo takie dołączono do zażalenia.

Następnie Kolegium wskazało na treść art. 1 pkt 98 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U.2015.1649) - dalej ustawa zmieniająca, wprowadzającego zmiany w zasadach reprezentowania podatników przez pełnomocników oraz przytoczyło przepis art. 138c § 1 i art. 138e § 3 O.p., a nadto art. 24 ustawy zmieniającej. Podało, że w rozpatrywanej sprawie pełnomocnictwo zostało udzielone po wejściu w życie znowelizowanych przepisów O.p. dotyczących pełnomocnictw szczególnych, a rozstrzygając odwołanie SKO stwierdziło, że przedłożone pełnomocnictwo nie spełniło określonych przepisami prawa wymogów i działając w trybie art. 169 O.p. wezwało podatnika - reprezentowanego przez adwokata do złożenia dokumentu pełnomocnictwa według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 138j § 1 pkt 2 O.p., pod rygorem pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia. W związku z niedołączeniem do złożonego odwołania pełnomocnictwa potwierdzającego umocowanie do reprezentowania podatnika Kolegium postanowieniem z dnia [...] r. wezwało do uzupełnienia w terminie 7 dni braku podania poprzez złożenie do akt sprawy pełnomocnictwa do działania w imieniu podatnika. Na to wezwanie przedłożono pełnomocnictwo z dnia 23 czerwca 2016 r., jednakże SKO uznało, iż nie odpowiada ono warunkom formalnym przewidzianym przez prawo dlatego postanowieniem z dnia [...] r. ponownie wezwało pełnomocnika strony do uzupełnienia braku podania pod rygorem pozostawienia sprawy bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na to wezwanie pełnomocnik podatnika będący adwokatem pismem z dnia [...] r. (wpływ [...] r.) przesłał odpis pełnomocnictwa szczególnego udzielonego przez stronę. Dokument ten nie spełniał odpowiednich wymogów bowiem pomimo sporządzenia go na stosownym wzorze - w rubryce 44 jako adres elektroniczny wskazano adres e-mail. Dlatego odwołanie, do którego dołączono to pełnomocnictwo, pozostawiono bez rozpoznania.