Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 1999 r., sygn. I SA/Gd 1368/97
Niedopuszczalnym jest pominięcie w decyzji określającej wysokość opłaty skarbowej jednej z osób odpowiedzialnych solidarnie za to zobowiązania podatkowe.
Niedopuszczalnym jest pominięcie w decyzji określającej wysokość opłaty skarbowej jednej z osób odpowiedzialnych solidarnie za to zobowiązania podatkowe.
1. Skoro umowa sprzedaży zawarta została przez podatnika, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ była czynnością objętą obowiązkiem podatkowym w tym podatku, a okoliczności jej wykonania powodowały powstanie obowiązku podatkowego wobec osoby jej dokonującej, to umowa ta mieściła się w katalogu czynności
Obowiązek podatkowy określają przepisy prawa podatkowego, ale gdy odwołują się ogólnie lub wprost do innych ustaw, nie jest uzasadnione twierdzenie, że do ustaw tych nie można sięgać, gdyż miałoby to stanowić naruszenie zasady autonomiczności prawa podatkowego. Brak stosownego zezwolenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego na prowadzenie działalności w zakresie udzielania pożyczek powoduje, że spółki
Art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ przewiduje trzy zwolnienia od opłaty skarbowej. Na podstawie pierwszego z nich umowa sprzedaży nie podlegałaby opłacie skarbowej, gdyby został od niej naliczony podatek VAT.
Dla ustalenia wartości gruntu nabytego przez skarżących należało przyjąć do porównania przeciętne ceny z dnia dokonania czynności cywilnoprawnej, a w przypadku braku innych transakcji z tego dnia należało przyjąć ceny transakcji zawartych w okresie zbliżonym do dnia dokonania czynności cywilnoprawnej, a więc nieznacznie go wyprzedzającym lub nieznacznie następującym po tym dniu.
Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej jest obowiązkiem powstającym nie z mocy decyzji administracyjnej, lecz z mocy samego prawa z chwilą zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa o opłacie skarbowej wiąże powstanie tego zobowiązania, a więc z chwilą zawarcia przed notariuszem umowy sprzedaży nieruchomości, zaś decyzja organu podatkowego, określająca inną od obliczonej i pobranej przez notariusza wysokość
Okoliczność, że zasady solidarnej odpowiedzialności pozwalają organom podatkowym na egzekwowanie należnej opłaty skarbowej od jednej ze stron czynności cywilnoprawnej, nie podważa wynikającej z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ zasady, iż stronami postępowania w sprawie określenia należnej opłaty skarbowej są wszystkie strony tych czynności
W orzecznictwie sądowym wielokrotnie wskazywano na konieczność posiadania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w dziedzinie ustawowo zastrzeżonej dla określonej kategorii podmiotów, jako warunku korzystania przez nie ze zwolnienia od opłaty skarbowej. Przepis par. 63 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705/ powinien
Brak zgody wszystkich solidarnie odpowiedzialnych stron na ocenę wartości przedmiotu umowy dokonaną przez urząd skarbowy, skutkuje obowiązkiem powołania dowodu z opinii biegłego, stosownie do art. 10 ust. 3 zd. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Sprzedaż akcji nie jest sprzedażą towaru w myśl ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Akcje są niewątpliwie wierzytelnościami. Obrót wierzytelnościami a więc ich zakup i sprzedaż mieści się w zakresie usług bankowych.
Sprzedaż akcji nie jest sprzedażą towaru w myśl ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Akcje są niewątpliwie wierzytelnościami. Obrót wierzytelnościami a więc ich zakup i sprzedaż mieści się w zakresie usług bankowych.
Umowa sprzedaży samochodu, korzystająca ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie podlega zwolnieniu od opłaty skarbowej w oparciu o art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Zaniżona wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej rodzi zaległość podatkową, która skutkuje obciążeniem stron obowiązkiem zapłacenia od niej odsetek. Notariusz jako płatnik opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej przed nim dokonanej, odpowiada tylko w zakresie wartości przedmiotu tej czynności, określonej przez strony w momencie sporządzania aktu notarialnego.
W związku z tym, iż umowy stanowią o oddaniu samochodów w bezpłatne używanie i nie ustalono w nich żadnej odpłatności na rzecz ich właścicieli za używanie pojazdów dla realizacji zadań spółki, organy podatkowe zasadnie przyjęły, iż spółka uzyskała w ten sposób świadczenia nieodpłatne, których wartość winna, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
Nie jest warunkiem zawieszającym w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ uzależnienie wykonania uchwały podwyższającej kapitał akcyjny od nabycia akcji i zarejestrowania podwyższenie kapitału akcyjnego w sądzie.
Umowa spółki /zarówno cywilnej, jak i spółki prawa handlowego/ podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "e" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Obciążeniu opłatą podlega również zmiana takiej umowy polegająca na podwyższeniu wkładów /art. 1 ust. 2 ustawy/ niezależnie od tego, czy wspólnicy dokonali zmiany na piśmie, czy zmiana wynika
Ze zwolnienia od opłaty skarbowej, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, korzystają u podatników podatku od towarów i usług tylko te czynności cywilnoprawne, które podlegają podatkowi od towarów i usług.
Nie podlegają opłacie skarbowej czynności cywilnoprawne w postaci umowy sprzedaży towarów zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Oznacza to, że wyłączona od opłaty skarbowej jest również sprzedaż towarów używanych, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 tej ustawy dokonywana
1. Spółka prawa handlowego nie będącej bankiem i nie posiadająca zezwolenia Prezesa NBP na prowadzenie działalności bankowej w zakresie udzielania pożyczek nie jest przedmiotem wymienionym w par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, a zatem udzielone przez te spółki pożyczki nie mogły w 1994 r. korzystać
Art. 18 par. 2 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. nr 35 poz. 155 ze zm./ wymaga zezwolenia Komisji Papierów Wartościowych na prowadzenie przedsiębiorstwa maklerskiego. Natomiast zgodnie z par. 63 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./
Sprzedaż akcji podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. "Akcje" są to prawa majątkowe, nie mieszczące się w zakresie pojęcia "towarów i usług" o jakich mowa w art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Na mocy art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ czynności cywilnoprawne, o których mowa w ustępie 2, a więc także umowa pożyczki /lit. "c"/ podlegają opłacie skarbowej, jeżeli dotyczą rzeczy znajdujących się w Polsce lub praw majątkowych podlegających wykonaniu w Polsce. W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, iż skarżąca ma swoją siedzibę
Do pożyczek udzielanych spółce przez jej udziałowca ma zastosowanie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, co oznacza, że pożyczki te podlegają opłacie skarbowej w Polsce, mimo że umowy ich dotyczące zostały zawarte za granicą.