Wyrok NSA z dnia 15 czerwca 1999 r., sygn. I SA/Wr 490/97

Obowiązek podatkowy określają przepisy prawa podatkowego, ale gdy odwołują się ogólnie lub wprost do innych ustaw, nie jest uzasadnione twierdzenie, że do ustaw tych nie można sięgać, gdyż miałoby to stanowić naruszenie zasady autonomiczności prawa podatkowego.

Brak stosownego zezwolenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego na prowadzenie działalności w zakresie udzielania pożyczek powoduje, że spółki prawa handlowego wykonujące jedną z czynności bankowych, o których stanowi art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359 ze zm./, nie mogą być uznane za podmioty gospodarcze "prowadzące działalność gospodarczą w zakresie (...) udzielania pożyczek" w rozumieniu art. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705/, określającego zakres zwolnienia od tej opłaty.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Farmaceutycznego "C-B", Spółki z o.o. w O. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 17 lutego 1997 r. (...) w przedmiocie wymiaru opłaty skarbowej od umowy pożyczki - oddala skargę.