Wyrok NSA z dnia 2 czerwca 1999 r., sygn. SA/Sz 870/98

Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej jest obowiązkiem powstającym nie z mocy decyzji administracyjnej, lecz z mocy samego prawa z chwilą zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa o opłacie skarbowej wiąże powstanie tego zobowiązania, a więc z chwilą zawarcia przed notariuszem umowy sprzedaży nieruchomości, zaś decyzja organu podatkowego, określająca inną od obliczonej i pobranej przez notariusza wysokość opłaty skarbowej, ma charakter wyłącznie deklaratoryjny /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Oznacza to, że opłata skarbowa nie obliczona i nie pobrana przez notariusza w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej nieruchomości, będącej przedmiotem umowy sprzedaży, stanowi zaległość podatkową w rozumieniu art. 51 Ordynacji podatkowej od dnia dokonania czynności cywilnoprawnej przed notariuszem i od tego też dnia naliczane są od tej zaległości odsetki za zwłokę /art. 53 par. 1 Ordynacji podatkowej/.

UZASADNIENIE

Decyzją z 20.04.1998 r., wydaną na podstawie art. 21 par. 1 pkt 1, par. 3 i par. 4, art. 51 par. 1, art. 53 par. 1 i art. 233 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. "a", art. 5 pkt 4 i art. 10 ust. 1 pkt 1 lit. "c", ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ oraz par. 58 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./, Izba Skarbowa w K. orzekła o utrzymaniu w mocy decyzji Urzędu Skarbowego w K. z 26.01.1998 r., określającej Piotrowi B. opłatę skarbową w wysokości 3.500 zł należną od umowy sprzedaży nieruchomości wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 113,20 zł.