Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2023 r., sygn. I FSK 1341/19
Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku faktur, które nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych służących czynnościom opodatkowanym.
Faktura tylko wówczas daje prawo odliczenia podatku w niej naliczonego, jeśli jest rzetelna pod względem podmiotowym. Nie jest więc istotne, że podatnik dysponuje towarem, albo że usługa została wykonana, konieczne jest dla skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o przedłożone faktury zakupowe, by dostawa przedmiotowego towaru lub usługi dokonała się pomiędzy podmiotami uwidocznionymi
Otrzymanie przez nabywcę faktur korygujących nie jest równoznaczne z obowiązkiem korekty podatku naliczonego, jeżeli nie ma przekonującego dowodu na doręczenie faktur i spełnienie ustawowych przesłanek zmiany stawki podatkowej; interpretacja umów konsorcjum wymaga analizy całokształtu relacji i okoliczności świadczenia usług, a nie jedynie formalnej klasyfikacji czynności prawnych.
W kontekście sankcji podatkowych zastosowanych dla podatnika, który niesłusznie skorzystał z prawa do zwrotu VAT, obligatoryjność i niemożność miarkowania kary bez rozróżnienia okoliczności naruszenia, naruszałoby art. 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE oraz zasadę proporcjonalności prawa Unii Europejskiej, które wymaga indywidualnej oceny każdego przypadku przy nakładaniu sankcji finansowych w celu zapobiegania
W postępowaniu podatkowym, zaliczenie na poczet zaległości podatkowej wpłaty dokonanej przez inny podmiot niż podatnik nie stanowi rażącego naruszenia prawa, o ile nie jest ewidentnie wadliwe w świetle obowiązujących przepisów, w tym art. 62b Ordynacji podatkowej. Rażące naruszenie prawa jako przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej określona w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej