Postanowienie NSA z dnia 27 września 2022 r., sygn. I FSK 1188/18
Gmina, która realizuje inwestycję i zamierza wynająć jej efekty za czynsz niewspółmierny do poniesionych nakładów, nie ma prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego, gdyż takie działanie może stanowić nadużycie prawa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Zaliczenie przez gminę roszczenia odszkodowawczego z tytułu szkód górniczych na poczet dopłaty w różnicy wartości zamienianych nieruchomości nie stanowi odpłatnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT.
Uchybienie terminu do wniesienia odwołania może być stwierdzone na podstawie pełnego i wyczerpującego postępowania dowodowego, które obala domniemanie terminowego złożenia pisma, nawet jeśli strona dysponuje pieczęcią urzędową i podpisem potwierdzającym wpływ pisma.
Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na inwestycje, pod warunkiem uzasadnienia ekonomicznego czynności opodatkowanych, takich jak dzierżawa infrastruktury, bez względu na minimalną wartość czynszu dzierżawnego.
Gmina, wykonując zadania nałożone przepisami prawa z zakresu edukacji publicznej, działa jako podmiot prawa publicznego, a nie podmiot prowadzący działalność gospodarczą, co wyłącza te działania z zakresu opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.
Gmina, realizując zadania w zakresie edukacji publicznej, takie jak organizowanie wyżywienia dzieci w szkołach, nie jest podatnikiem podatku VAT w stosunku do tych czynności, zgodnie z wyłączeniem przewidzianym w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Działalność ta jest wykonywana w ramach reżimu publicznoprawnego, a nie jako działalność gospodarcza na podstawie umów cywilnoprawnych.
Przepisy regulujące obliczenie prewspółczynnika dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, gdyż dotyczą bezpośrednio praw i obowiązków podatnika w zakresie obliczania kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu.
W sytuacji, gdy organ podatkowy nie przeprowadził pełnej analizy oraz nie dostarczył przekonujących dowodów na to, że faktury są puste i że podatnik świadomie uczestniczył w oszustwie podatkowym, odmowa prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpodstawna.
Aby organ podatkowy mógł skutecznie zakwestionować prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz uznać faktury VAT za 'puste', koniecznym jest zebranie pełnego i wyczerpującego materiału dowodowego oraz dokładne wyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych i prawnych sprawy. Niedopełnienie tych obowiązków przez organ skutkuje naruszeniem przepisów postępowania, co może prowadzić do uchylenia decyzji