Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Wr 507/23

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn Protokolant: asystent sędziego Grzegorz Dubaniowski po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi D. C. i A. C. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 lipca 2023 r., nr 692/2023 w przedmiocie nakazu przeprowadzenia kontroli stanu technicznego budynku i przydatności do użytkowania, estetyki obiektu oraz jego otoczenia oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

W związku z powzięciem informacji o nieprawidłowościach związanych ze stanem technicznym budynku gospodarczego położonego przy ul. [...] we W., w dniu 08.05.2023 r. pracownicy PINB dla miasta W. przeprowadzili kontrolę w sprawie stanu technicznego tego budynku, która została udokumentowana protokołem. Po tych ustaleniach wszczęte zostało dniu 09.05.2023r. postępowanie w sprawie pogarszającego się stanu technicznego opisanego budynku.

Przy piśmie z 25.05.2023 r. stanowisko w sprawie wyraziła D. C., współwłaścicielka lokalu nr [...] w budynku mieszkalnym przy ul. [...] we W. Wskazała, że budynek gospodarczy objęty przedmiotem postępowania, stanowi części lokalu nr [...] i [...], tj. dwóch lokali na parterze i wpisany jest w księgach wieczystych jako tzw. przynależność do obu tych lokali. Budynek był użytkowany początkowo na zasadzie umowy najmu pomiędzy Skarbem Państwa a najemcami lokalu nr [...]. W wyniku sprzedaży trzech lokali w roku 1966 budynek został określony jako zabudowania gospodarcze razem z małym budynkiem gospodarczym. Lokalom na parterze przysługują pomieszczenia w tym budynku, określone jako przynależności do ich lokali. Budynek nigdy nie był sprzedany, jako budynek ani ujawniony jako osobny budynek czyli odrębny przedmiot własności (początkowo na nieruchomości ustanowiono prawo użytkowania wieczystego), dlatego nie wszedł do współwłasności użytkowników wieczystych gruntu. Następnie zarówno właściciele lokalu nr [...] i [...] próbowali wejść w posiadanie zakupionych lokali [...] i [...] jako ich własności. Strona wskazała, że jej poprzednikom prawnym udało się uzyskać prawo zamieszkiwania na nieruchomości dopiero po 21 latach starań, w roku 1987. O odzyskanie lokalu nr [...] (pozew o eksmisje z 1966 r.) oraz budynków gospodarczych (wezwanie z 1984 r.), starali się także właściciele lokalu nr [...]. Niestety budynek gospodarczy cały czas był użytkowany przez współwłaścicieli posiadających jedynie 36% udziałów w nieruchomości. Zły stan budynku wynika z wieloletnich zaniedbań poprzednich współwłaścicieli. Obecnie od dwóch lat budynek nadal niszczeje.