Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. II SA/Gd 978/23

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2023 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwów A. B. oraz E. M.-L. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 3 października 2023 r. sygn. akt SKO Gd/4831/22 w przedmiocie warunków zabudowy oddala sprzeciwy.

Uzasadnienie

A. B. i E. M. wniosły sprzeciw od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z 3 października 2023 r. uchylającej decyzję Wójta Gminy Stegna z 11 sierpnia 2022 r. o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla części działki nr [...] i przekazującej sprawę do ponownego rozpoznania w następującym stanie sprawy:

Na wniosek W. K. z 28 grudnia 2021 r. po przeprowadzeniu postępowania Wójt Gminy Stegna wydał decyzję z 11 sierpnia 2022 r., którą odmówił ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu części działki nr [...], położonej w obrębie geodezyjnym N., gmina Stegna dla inwestycji polegającej na budowie biogazowni rolniczej o mocy mniejszej niż 500 kW, z uwagi na to, iż w wnioskowana inwestycja nie spełnia wymogu określonego w art. 61 ust.1 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, bowiem realizacja inwestycji może naruszyć art. 5 ust.1 pkt. 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane - inwestycja nie zapewni poszanowania występujących w obszarze oddziaływania obiektu uzasadnionych interesów osób trzecich.

Wobec wniesienia odwołania przez wnioskodawcę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji. Organ odwoławczy cytując przepis art. art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. z 2023r. poz. 977, dalej u.p.z.p.) wskazał, że wniosek dotyczy budowy biogazowni rolniczej na terenie części działki nr [...] o powierzchni 43,1991 ha stanowiących pastwiska trwałe klasy PslV oraz grunty pod rowami klasy W-RIVa, przedmiotowy teren jest niezabudowany, użytkowany rolniczo-uprawy polowe. Planowana inwestycja stanowi instalację do produkcji paliw z produktów roślinnych o zainstalowanej mocy elektrycznej nie większej niż 0,5 MW oraz o powierzchni zabudowy nie przekraczającej 1 ha (według oświadczenia odwołującego powierzchnia zabudowy ma wynosić 9000m2 ), a teren inwestycji nie znajduje się na obszarach objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt.1-5, 8, 9 ustawy o ochronie przyrody, lub w otulinach form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt. 1-3 tej ustawy, stąd organ I instancji uznał, że planowane przedsięwzięcie nie jest zaliczone do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu § 3 ust. 1 pkt. 47 i pkt 54 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko ( Dz.U. z 2019r. poz. 1839 ze zm.).