Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 4 października 2023 r., sygn. I SA/Ol 200/23

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska, Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), asesor WSA Anna Janowska, Protokolant specjalista Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2023 r. sprawy ze skargi E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji z siedzibą w E. na decyzję Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie z dnia 13 kwietnia 2023 r., nr 378000-COP1.4100.1.2023.BP.SZD (poprzedni znak: 378000-COP.4100.4.2022.BP.SZD) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 13 kwietnia 2023r., Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie (dalej jako organ odwoławczy, Naczelnik) utrzymał w mocy własną decyzję z 14 września 2022 r., określającą E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w E. (dalej jako strona, Spółka, skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2016 r.

Z akt sprawy i zaskarżonej decyzji wynika, że Naczelnik działając jako organ I instancji określił stronie zobowiązanie podatkowe w wysokości 9.109.786 zł czyli o kwotę 6.683.646,00 zł wyższą od wykazanej w korekcie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2016 (CiT-8). Powyższa decyzja wydana została w rezultacie przeprowadzonego postępowania w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 rok, przekształconej następnie w postępowanie podatkowe. W wyniku ustaleń stwierdzono, że strona zawyżyła koszty uzyskania przychodów o łączną kwotę 8.978.200 USD w przeliczeniu 35.177.081,09 zł, poprzez zaewidencjonowanie faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, wystawionych przez firmą "M. " adres (daiej jako: M.). Organ I instancji uznał jednocześnie, prowadzone przez stronę, księgi rachunkowe za nierzetelne, ponieważ nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego. Stosownie do art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, dalej jako O.p.), przedmiotowe księgi w całości nie stanowią dowodu w sprawie. Jednakże, w związku z faktem, że zebrany w trakcie kontroli celno-skarbowej materiał dowodowy pozwalał na określenie podstawy opodatkowania, działając na podstawie art. 23 § 2 pkt 2 O.p., organ odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania.