Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 września 2023 r., sygn. I SA/Łd 494/23

Podatek od towarów i usług

Dnia 12 września 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Asesor WSA Agnieszka Gortych-Ratajczyk, Protokolant st. asystent sędziego Maciej Dębski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2023 roku sprawy ze skargi E. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 13 kwietnia 2023 r. nr 1001-IOV-3.4103.60.2021.19.U16.LW w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres I – III 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi decyzją z 13 kwietnia 2023 r., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pabianicach z 16 września 2021 r., określającą E.M. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń, luty i marzec 2015 r.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał między innymi, że w wyniku kontroli podatkowej u podatniczki, prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą A E. M., Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach, w oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: u.p.t.u.), zakwestionował prawo strony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z 18 faktur wystawionych przez L Sp. z o.o. ul. [...][...]lok. box [...], [...] W.. Zdaniem organu pierwszej instancji spółka ta, wprowadzała do obrotu faktury, które nie dokumentowały faktycznych zdarzeń gospodarczych, zaś E. świadomie uczestniczyła w mechanizmie fikcyjnych transakcji. Ponadto organ podatkowy zakwestionował, zadeklarowane przez E. M. dostawy towarów z tytułu eksportu, stwierdzone 15 fakturami wystawionymi na rzecz podmiotu z Ukrainy, to M.I. D.. Organ pierwszej instancji uznał, że nabywcą towarów nie był podmiot wskazany w fakturach, lecz niezidentyfikowany odbiorca o nieznanym statusie. W konsekwencji organ podatkowy stwierdził, że transakcje opisane w tych fakturach nie mogły być kwalifikowane jako eksport towarów, a zatem strona nie była uprawniona do zastosowania stawki 0% oraz że transakcje te należało opodatkować stawką właściwą dla dostawy towarów na terytorium kraju.