Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. III SA/Wa 868/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Sędziowie asesor WSA Konrad Aromiński (sprawozdawca), sędzia WSA Radosław Teresiak, Protokolant specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2019 r. sprawy ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2016 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w W. z dnia [...] września 2017 r. nr [...] i umarza postępowanie administracyjne, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz B. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 80.153 zł (słownie: osiemdziesiąt tysięcy sto pięćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2017 r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w W. określił B. Sp. z o.o. - poprzednio S. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka", "Strona" lub "Skarżąca"), w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za październik 2016 r., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres za październik 2016 r. oraz kwotę podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm., dalej: "u.p.t.u.") za październik 2016 r.

Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w W. (dalej: "NUS") stwierdził, że transakcje przeniesienia od F. sp.j. znaków towarowych i nieruchomości, przez dokonanie wkładów niepieniężnych, do S. Sp. z o.o. i kolejno dzierżawy ich na rzecz dotychczasowych użytkowników, w tym F. sp.j. są transakcjami "sztucznymi", których niezależne podmioty, nie zawarłyby na takich warunkach.

NUS wskazał, że w wyniku ich zawarcia S. Sp. z o.o. będąc formalnym właścicielem, mimo uzyskiwania przychodów z tytułu ich dzierżawy na rzecz dotychczasowych użytkowników, nie otrzymywała żadnych należności pieniężnych z tego tytułu, co miało wpływ na jej bieżącą płynność finansową. W ocenie organu pierwszej instancji, jedyną korzyścią dla S. Sp. z o.o. z zawartych transakcji w ramach ujawnionego "łańcucha" transakcji, było pozyskanie z budżetu Państwa środków pieniężnych z tytułu zadeklarowanego zwrotu podatku VAT (korzyść podatkowa) na finansowanie bieżącej działalności. Zdaniem NUS, dzięki stworzonemu w sposób "sztuczny" łańcuchowi transakcji F. sp.j. zapewniła sobie wysokie koszty uzyskania przychodów z tytułu dzierżawy od S. Sp. z o.o. znaków towarów i nieruchomości, a tym samym korzyści podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych dla jej udziałowców. Ponadto organ wskazał na możliwość pozyskania przez Stronę ze Skarbu Państwa środków na bieżącą działalność spółki przez zadeklarowany zwrot podatku VAT. W ocenie organu zawarte transakcje dowodzą, że podmioty zaangażowane w ujawniony "łańcuch" transakcji, reprezentowane wyłącznie przez M.K. przy ich zawieraniu, działały w sposób nieracjonalny ekonomicznie i biznesowo. nie przedstawiły opcji realistycznie dostępnych i analiz ekonomicznych potwierdzających zasadność podjętych działań, a także kształtowały je tak, aby w wyniku ich zawarcia M.K. osiągnął korzyści podatkowe. Wedle NUS, nie realizowały one planu restrukturyzacyjnego w celu osiągnięcia celów wskazanych przez M.K. w toku niniejszego postępowania. W ocenie NUS zasadne jest zastosowanie przepisu art. 58 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm., dalej: "k.c.") i w konsekwencji przepisów art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. c) u.p.t.u., w konsekwencji czego podatnik traci prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z czynności stanowiących naruszenie zasady współżycia społecznego. Jako przesłankę przesądzającą o utracie prawa do odliczenia podatku naliczonego, wskazano świadomość uczestnictwa w tym procesie.