Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 lipca 2023 r., sygn. I SA/Po 273/23

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Asesor sądowy WSA Robert Talaga (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2023 r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 stycznia 2023 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 30 grudnia 2021 rS. W. (dalej jako: "spółka", "podatnik", "strona" lub "skarżąca") wystąpiła do Burmistrza Miasta i Gminy [...] o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości m.in. za 2017 r. w wysokości [...] zł. Jednocześnie spółka złożyła korektę deklaracji na podatek od nieruchomości m.in. za 2017 r.

W korekcie deklaracji spółka określiła wysokość zobowiązania na kwotę [...]zł (przed korektą - [...] zł), a do opodatkowania wykazała: budowle o wartości [...] zł (przed korektą - [...] zł) i budynki o powierzchni 560,35 m2 (przed korektą - 102,85 m2).

W argumentacji wniosku spółka wskazała, że na skutek powziętych wątpliwości w zakresie poprawności dotychczasowego sposobu ustalania przedmiotów i podstaw opodatkowania w podatku od nieruchomości po wydaniu przez WSA w Poznaniu wyroku z dnia 31 sierpnia 2021 r., o sygn. akt I SA/Po 798/20, strona przeprowadziła weryfikację prawidłowości rozliczeń w latach kolejnych w odniesieniu do obiektów, których dotyczył ww. wyrok. Podstawy opodatkowania w powyższym zakresie spółka uzasadniła następująco:

1. obiekty wymienione w poz. [...] tabeli nr [...] stanowią instalacje zlokalizowane wewnątrz budynków oraz zapewniają użytkowanie budynków zgodnie z ich przeznaczeniem, wobec czego nie powinny stanowić odrębnych od tych budynków przedmiotów opodatkowania,

2. obiekty wymienione w poz. [...], [...], [...], [...] i [...] tabeli nr [...] stanowią kompleksowe instalacje techniczne stanowiące w ewidencji przedsiębiorcy jeden środek trwały. Na potrzeby podatku od nieruchomości obiekty te powinny zostać podzielone na składające się na te obiekty przedmioty opodatkowania podatkiem od nieruchomości. W szczególności dotyczy to obiektów, na które składają się zarówno urządzenia, instalacje (zlokalizowanie zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku), budynki oraz budowle (np. zbiorniki lub podziemne rurociągi). W sytuacji, gdy dany środek trwały nie stanowi w całości budowli na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości, podstawą opodatkowania budowli znajdujących się w ramach takiego środka trwałego powinna być ich wartość rynkowa. Wartość początkowa środka trwałego stanowi podstawę opodatkowania budowli jedynie w przypadkach, gdy ten środek trwały w całości stanowi budowlę, natomiast gdy budowlę stanowi jedynie element kompleksowego środka trwałego, jej podstawa opodatkowania powinna zostać określona jako wartość rynkowa. A zatem zidentyfikowane w ramach przedmiotowych środków trwałych obiekty budowlane powinny podlegać opodatkowaniu jedynie od swoich powierzchni użytkowych lub wartości rynkowych, nie zaś od pełnej wartości początkowej środka trwałego, w którym zostały zagregowane,