Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Bk 1131/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 roku Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy N. z dnia [...] czerwca 2015 roku, ustalającą J. i I. K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 rok w kwocie 7.044,00 za nieruchomość oznaczoną nr [...] w obrębie N.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że zasadniczy spór
w sprawie dotyczy opodatkowania budynku o pow. 377 m2 położonego na działce należącej do małżonków K., w szczególności ustalenia rodzaju tegoż budynku - czy jest to budynek mieszkalny, jak twierdzą podatnicy, czy też budynek pozostały - jak przyjął to organ podatkowy I instancji.
Kolegium wskazało, że z akt sprawy wynika, że przedmiotowy budynek, został wymieniony w akcie notarialnym z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] jako socjalno-bytowy. Niemieszkalny charakter tego budynku potwierdzają dane zawarte w piśmie Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] kwietnia 2014r., gdyż z załączonego do tego pisma rzutu parteru i piętra tego budynku wynika, że nie było w nim pomieszczeń uzasadniających traktowanie go jako budynku mieszkalnego. Znajdowały się w nim: pomieszczenia kancelaryjne, magazynowe, szatnie, wc, korytarz oraz izba żołnierska o powierzchni nie przekraczającej połowy całkowitej powierzchni użytkowej budynku. W ocenie Kolegium organ I instancji prawidłowo przyjął, że sporny budynek powinien być kwalifikowany jako pozostały, a nie mieszkalny, również w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych. Znajduje to potwierdzenie w uchwale NSA z dnia 27 kwietnia 2009 r. - II FPS 1/09, w której Sąd stwierdził, że "w sytuacji, gdy brak danych wynikających z ewidencji budynków (jak ma to miejsce w niniejszej sprawie) lub dokumentacji budowlanej, istnieje możliwość odwołania się do klasyfikacji