Wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 marca 2023 r., sygn. III SAB/Lu 57/22

Cudzoziemcy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Anna Strzelec, Sędzia WSA Iwona Tchórzewska, , po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. B. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę Lubelskiego postępowania w przedmiocie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy i pracę oddala skargę.

Uzasadnienie

K. B. (dalej jako "skarżący"), obywatel Armenii, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania Wojewody Lubelskiego (dalej jako "organ") w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

Skarżący wniósł o stwierdzenie bezczynności i przewlekłości postępowania oraz stwierdzenie, że miały one miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Skarżący wniósł ponadto o przyznanie od organu sumy pieniężnej w wysokości dwuipółkrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Wniósł również o wydanie postanowienia sygnalizacyjnego, na podstawie art. 155 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r., poz. 259) i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że do 22 marca 2022 r. złożył komplet wymaganych dokumentów i w ocenie skarżącego od tego momentu organ pozostawał faktycznie bezczynny. Oceny tej nie zmienia poinformowanie skarżącego przez organ w dniu 17 maja 2022 r. o wejściu w życie z dniem 15 kwietnia 2022 r. ustawy z dnia 8 kwietnia 2022 r. o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 830).

Skarżący podkreślił, że przewlekłości postępowania organ nie może tłumaczyć trudnościami kadrowymi, brakiem etatów czy też dużą liczbą wniosków. Strona postępowania administracyjnego nie może ponosić negatywnych konsekwencji zaniechań organów państwowych. Sytuacji, w której strona czeka przez tak długi okres na rozstrzygnięcie nie da się pogodzić z regułami demokratycznego państwa prawa i wskazuje na rażące naruszenie prawa.