Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 stycznia 2010 r., sygn. V SA/Wa 1618/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Irena Jakubiec - Kudiura (spr.), Sędzia WSA - Mirosława Pindelska, Protokolant - Małgorzata Sieczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2010r. sprawy ze skargi E. V. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się na terytorium RP; oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z [...] sierpnia 2009 r. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] odmawiającą E. V. zgody na osiedlenie się na terytorium Polski.
Decyzja ta zapadła w następującym stanie faktycznym:
Wnioskiem z [...] sierpnia 2008 r. skierowanym do Wojewody [...] E. V. wystąpiła o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wskazując, że prababcia jej M. R. była Polką urodzoną w [...] r. w C. Podniosła, że była wychowywana w kulturze polskiej, od wielu lat przebywa w Polsce i chciałaby zamieszkać tu na stałe.
Do wniosku m.in. dołączyła akt zgonu M. R. urodzonej w C., ostatnio zamieszkałej w K. przy ul. [...], zmarłej w wieku 81 lat.
W toku prowadzonego postępowania wnioskodawczyni, która została przesłuchana na okoliczności związane z wnioskiem złożyła dodatkowo swój akt urodzenia z tłumaczeniem na język polski, akt urodzenia i akt małżeństwa M. R.
Decyzją z [...] marca 2009 r. Nr [...] Wojewoda [...] odmówił E. V. obywatelce R. osiedlenia się na terytorium Polski .
Wojewoda wyjaśnił, że zgodnie z art. 52 ust. 5 w zw. z art. 8 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej osoba, której pochodzenie polskie zostało stwierdzone zgodnie z ustawą, może osiedlić się na terytorium Polski na stałe. Zasady i tryb udzielania zezwoleń na terytorium RP reguluje ustawa o cudzoziemcach, której przepisy nie przewidują preferencji dla osób powołujących się na pochodzenie polskie. W tym stanie rzeczy zastosowanie znajdują przepisy Konstytucji, która preferencje takie wprowadza i której przepisy stosuje się bezpośrednio. Celem ustalenia zasad, które powinny znaleźć zastosowanie przy ustalaniu polskiego pochodzenia należy mieć na względzie przepisy ustawy o repatriacji z 9 listopada 2000 r. ( Dz. U. Nr 106,poz.1118 z późn.zm.). Art. 5 ust. 1 ustawy o repatriacji przewiduje, że za osobę polskiego pochodzenia uznaje się osobę deklarującą narodowość polską i spełniającą łącznie następujące warunki: co najmniej jedno z rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, wykaże ona swój związek z polskością, w szczególności przez pielęgnowanie polskiej mowy, polskich tradycji i zwyczajów.