Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2010 r., sygn. V SA/Wa 1925/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Irena Jakubiec - Kudiura (spr.), Sędzia WSA - Jolanta Bożek, Sędzia WSA - Małgorzata Rysz, Protokolant - Marcin Wacławek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2010 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za repatrianta oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z [...] września 2009r. działając w trybie art. 41 ust 2 ustawy z 9 listopada 2000r. o repatriacji (Dz.U. z 2004r. nr 53, poz. 532 z późn.zm.) odmówił - po rozpoznaniu wniosku G. K. z [...] grudnia 2008r. - uznania jej za repatrianta.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji powołał się na dyspozycję art. 41 ust. 2 ww. ustawy o repatriacji, który stanowi, iż osoba która przed dniem wejścia w życie ustawy nabyła obywatelstwo polskie na podstawie przepisów ustawy z 15 lutego 1962r. o obywatelstwie polskim, może być uznana za repatrianta, jeżeli spełnia łącznie wymienione tam przesłanki. Wnioskodawczyni, jak wskazał Wojewoda nie spełniła jednej z wskazanych tam przesłanek, a mianowicie nie złożyła wniosku w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy o repatriacji czyli do dnia 31 grudnia 2001r.