Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2023 r., sygn. I SA/Wr 342/21

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca) Sędziowie: SWSA Tadeusz Haberka SWSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman Protokolant: Starszy specjalista Katarzyna Motyl po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 lutego 2023 r. sprawy ze skargi M. W. decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2021 r. nr 0201-IOV2.4103.50.2020 w przedmiocie podatku od towarów i usług za I i II kwartał 2014 r. oraz podatku do zapłaty od stycznia do czerwca 2014 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu na rzecz strony skarżącej kwotę 17.017 (słownie: siedemnaście tysięcy siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organem podatkowym.

1.1. Przedmiotem skargi M. W. (dalej Strona/ Skarżąca) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2021 r. nr 0201-IOV2.4103.50.2020 utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego we Wrocławiu z dnia 2 listopada 2020 r. nr 458000-CKK-41.4103.8.2020.128. w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług (dalej VAT) za I i II kwartał 2014 r. oraz określenia podatku do zapłaty z tytułu wystawienia faktur VAT z wykazanym podatkiem za miesiące od stycznia do czerwca 2014 r.

1.2. Po ponownym rozpoznaniu sprawy, organ podatkowy pierwszej instancji uznał, że Strona odliczyła podatek naliczony z otrzymanych faktur VAT dokumentujących zakup ołowiu i cynku z naruszeniem art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej ustawa o VAT) od następujących podmiotów: A. sp. z o.o.; T. sp. z o.o.; P. sp. z o.o. (dawniej F. sp. z o.o.); P.(1) sp. z o.o.; G. sp. z o.o.; I. sp. z o.o.; F.(1); M.; M.(1) sp. z o.o.; W. sp. z o.o. Jednocześnie uznano, że mając na uwadze ustalenia dotyczące zakupów organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że Strona nie mogła dokonać dostaw towarów na rzecz następujących podmiotów: E. sp. z o.o.; A.(1) sp. z o.o.; B. sp. z o.o.; D. sp. z o.o.; P. sp. z o.o.; G. sp. z o.o.; P.(2) sp. z o.o.; P.(3) sp. z o.o.; P.(4) sp. z o.o.; P.(5); W.(1) s.c. a w konsekwencji określono podatek do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Ustalenia w tym zakresie zawarto na stronach 2 do 218 decyzji organu podatkowego pierwszej instancji.