Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Gl 1408/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk, Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi C. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 22 lipca 2022 r. nr SKO.PS/41.5/495/2022/7769 w przedmiocie odmowy zwolnienia z ponoszenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta C. decyzją z dnia 22 kwietnia 2022 r. nr [...] odmówił C. S. (strona, skarżący) zwolnienia z ponoszenia odpłatności za pobyt [...] w Domu Pomocy Społecznej w C.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji powołał obowiązujące przepisy ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2021 poz. 2268 ze zm. - dalej "u.p.s.") oraz opisał stan faktyczny sprawy. Ustalił, że strona prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną. Dochodem rodziny jest zarobek żony strony i renta strony. Dochód w lutym 2022 r. wyniósł łącznie 3.202,24 Euro, co stanowi po (przeliczeniu według kursu NBP) kwotę 14.837,44 zł. Zatem dochód na osobę w rodzinie strony wynosi 7.436, zł tj. jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Odniósł się do pisma strony z dnia 25 marca 2022 r. informującego o jej sytuacji zdrowotnej wskazując, że organ I instancji nie neguje problemów zdrowotnych, które wiążą się z długim i kosztownym leczeniem oraz dodatkowymi wydatkami rodziny i wyjaśnił, że okoliczności te nie uzasadniają uwzględnienia wniosku o zwolnienie z ponoszenia odpłatności za pobyt ojca strony w DPS. Również to, że strona wspomaga dorosłą córkę prowadzącą oddzielne gospodarstwo domowe nie jest okolicznością uzasadniającą zwolnienie strony ze wskazanej odpłatności.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji skarżący wyraził niezadowolenie z rozstrzygnięcia. Zarzucił organowi I instancji, że przeprowadził postępowanie niezgodnie z zasadami postepowania administracyjnego i nie rozpoznał istoty sprawy, gdyż skoncentrował się na ustaleniu dochodu jego rodziny. Organ I instancji nie ustosunkował się do twierdzeń skarżącego uzasadniających jego zdaniem zwolnienie z opłaty za pobyt ojca w DPS. Skarżący stwierdził, że organ I instancji nie przeprowadził w sposób wnikliwy postępowania przez pryzmat art. 64 u.p.s. Naruszył również przepisy postępowania, tj. art. 11 k.p.a., art. 107 § 3 k.p.a., art. 77 § 1 k.pa, art. 80 k.p.a. Wyjaśnił, że wskazane przez skarżącego wydatki w wysokości 80 Euro miesięcznie faktycznie nie pokrywają się z przedstawionymi wydatkami, zauważył jednocześnie, iż wskazał średnią miesięczną w stosunku rocznym, która przez pandemię bardzo się zmieniała. Odnosząc się do faktu, że w lutym wydatki przekroczyły dochody skarżący wytłumaczył, że żona bierze dodatkowe dyżury telefoniczne, aby w miarę możliwości wyrównać wydatki w stosunku rocznym. Dalej zauważył, że organ I instancji nie ustosunkował się do jego twierdzeń dotyczących kosztów życia w [...] , minimalnego wynagrodzenia w [...] oraz dochodu netto na osobę w gospodarstwie domowym, poniżej którego w [...] osobę uważa się za osobę ubogą. Zdaniem skarżącego nie można pominąć faktu pomagania dorosłej córce, która ma stwierdzone 80% inwalidztwa, jest niezdolna do samodzielnego życia i utrzymania się, dlatego razem żoną są jej opiekunami ustanowionymi przez sąd. Córka otrzymuje w [...] podstawowe zabezpieczenie, a także dopłatę do miejsca pracy w specjalnym zakładzie pracy oraz dopłatę do zarobku. Podkreślił, że w 2020 r. skarżący i jego żona zostali zwolnieni z wcześniej uiszczanej dopłaty do pomocy córce z tego względu, że dochody rodziny nie przekraczają 100.000 Euro brutto. Zauważył, że gdyby jego ojciec trafił do domu opieki w [...] , to skarżący byłby automatycznie zwolniony z opłaty. Zdaniem skarżącego obciążenie go opłatami za pobyt ojca w DPS w świetle różnic pomiędzy dochodami i kosztami życia w Polsce i w [...], a także innymi ww. okolicznościami byłoby działaniem sprzecznym z normami społecznymi, a także z interesem społecznym i słusznym interesem strony. Faktem jest, że dochód w rodzinie skarżącego przekracza kryterium określone w art. 61 u.p.s., ale ten fakt nie może być wyłączną podstawą do rozpatrywania jego wniosku o zwolnienie go z opiaty. Ponadto z decyzji nie wynika, czy organ I instancji rozpatrywał kwestię częściowego zwolnienia go z opiaty za pobyt ojca w DPS.