Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Łd 865/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 2 grudnia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Mikołajczyk (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka, Asesor WSA Marcin Olejniczak, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 grudnia 2022 roku sprawy ze skargi P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 11 sierpnia 2022 roku nr SKO.4120.163.22 w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do tutejszego Sądu decyzją z dnia 11 sierpnia 2022 r. nr SKO.4120.163.22 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Poddębic o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji.

Jak wynika z akt sprawy w dniu 28 kwietnia 2022 r. P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. wystąpiła do Burmistrza Poddębic z wnioskiem o wydanie decyzji ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltaicznej do 3 MW na części działki nr [...] obręb [...], gm. [...].

Decyzją z dnia 14 czerwca 2022 r., znak: GU.6730.45.2022, Burmistrz Poddębic odmówił ustalenia warunków zabudowy dla planowanej inwestycji z uwagi na brak spełnienia przesłanki z art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Od powyższej decyzji P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła odwołanie zarzucając błędną wykładnię, a w konsekwencji brak zastosowania odstępstwa przewidzianego w art. 61 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Strona wniosła o uchylenie decyzji i orzeczenie co do istoty, ewentualnie uchylenie rozstrzygnięcia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Wspomnianą na wstępie decyzją z dnia 11 sierpnia 2022 r. nr SKO.4120.163.22 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że jak wskazuje art. 61 ust. 5a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 503) - zwana dalej "u.p.z.p." w celu ustalenia wymagań dla nowej zabudowy i zagospodarowania terenu właściwy organ wyznacza wokół terenu, o którym mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1a, na kopii mapy zasadniczej lub mapy ewidencyjnej dołączonej do wniosku o ustalenie warunków zabudowy obszar analizowany w odległości nie mniejszej niż trzykrotna szerokość frontu terenu, jednak nie mniejszej niż 50 metrów, i przeprowadza na nim analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w ust. 1. Przez front terenu należy rozumieć tę część granicy działki budowlanej, która przylega do drogi publicznej lub wewnętrznej, z której odbywa się główny wjazd na działkę. Przepisów ust. 1 pkt 1 i 2 nie stosuje się do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej, a także instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (art. 61 ust. 3 u.p.z.p. zmieniony z dniem 29 sierpnia 2019 r. na mocy art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw - Dz.U. z 2019 r., poz. 1524).