Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Bd 541/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Korycka (spr.) Sędziowie sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek asesor WSA Mariusz Pawełczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2022 r. nr [...] (znak [...]) Prezydent M. B., po rozpatrzeniu wniosku [...] Sp. z o.o. w B. ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z funkcją garażową na nieruchomości oznaczonej nr ew. [...] w obrębie [...], położonej u zbiegu ulic [...] w B..

Odwołanie od powyższej decyzji, złożyła skarżąca E. Ś., która zaskarżonej decyzji zarzuciła:

1. naruszenie art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 503, dalej powoływanej jako "ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym" lub "upzp") poprzez jego błędną wykładnię i w konsekwencji uznanie iż decyzja o warunkach zabudowy dla przedmiotowej inwestycji będzie zgodna z zasadą dobrego sąsiedztwa;

2. naruszenia § 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r., w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1588, "dalej powoływanego jako rozporządzenie MI") przez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji ustalenie maksymalnej wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej z pominięciem wysokości elewacji frontowej występującej na działkach znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie;

3. naruszenie art. 107 § 1 w zw. z art. 8 § 1 i art. 11 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., dalej powoływanej jako "kpa") poprzez wadliwe uzasadnienie zaskarżonej decyzji polegające na lakonicznym wskazaniu okoliczności faktycznych i prawnych, którymi kierował się organ I instancji przy podejmowaniu decyzji.