Wyrok WSA w Kielcach z dnia 12 października 2022 r., sygn. II SA/Ke 435/22

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2022 r. sprawy ze skargi K. B. i D. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę we wznowionym postępowaniu I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji; II. zasądza od Wojewody [...] na rzecz K. B. i D. B. solidarnie kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty [...]z [...]o odmowie uchylenia decyzji Starosty [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Ostateczną decyzją z 27.05.2021 r. Starosta [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił E. i T. W. pozwolenia na rozbudowę, nadbudowę i przebudowę związaną ze zmianą sposobu użytkowania istniejącego budynku produkcyjnego (pustaczarnia) z przeznaczeniem na budynek produkcyjno-usługowy (malarnia proszkowa) wraz z niezbędnymi urządzeniami, tj. zbiornikiem na ścieki sanitarne oraz technologiczne z separatorem, na terenie działki oznaczonej w ewidencji gruntów nr 251, położonej w obrębie [...].

Postanowieniem z 4.01.2022 r. organ I instancji, w wyniku wniosku D. i K. B., wznowił postępowanie administracyjne zakończone ww. decyzją ostateczną, a następnie decyzją z [...] działając na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 w związku z art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a., odmówił uchylenia decyzji ostatecznej. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ I instancji stwierdził, że wznowione postępowanie administracyjne nie wykazało, aby został naruszony przepis art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a., to jest aby strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu. D. i K. B nie posiadają bowiem przymiotu strony.