Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 11 października 2022 r., sygn. II SA/Bk 589/22
Zabytki
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Dudar, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk, Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 października 2022 r. sprawy ze skargi V. SA w B. na zarządzenie P. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w B. z dnia [...] lipca 2022 r. nr [...] w sprawie włączenia karty ewidencyjnej do wojewódzkiej ewidencji zabytków oddala skargę
Uzasadnienie
V. S.A. z siedzibą w B. (powoływana dalej jako "Skarżąca") złożyła do tut. Sądu Administracyjnego skargę na czynność P. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w B. z dnia [...] lipca 2022 r. nr [...] w przedmiocie włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków karty ewidencyjnej obiektu nieruchomego niewpisanego do rejestru zabytków, tj. domu położonego w B. przy ul. P. (działka oznaczona numerem geodezyjnym [...], obręb Ś., czas powstania: koniec XIX w.) zarzucając mu naruszenie:
1) art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 840, dalej jako: "u.o.z.") oraz art. 3 pkt 2 u.o.z. w zw. z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 56, dalej jako: "rozporządzenie") poprzez uznanie budynku położonego w B. przy ul. P. za zabytek nieruchomy i włączenie karty ewidencyjnej ww. budynku do wojewódzkiej ewidencji zabytków, podczas gdy nie zostały spełnione przesłanki umożliwiające dokonanie czynności materialnotechnicznej polegającej na wpisie budynku do wojewódzkiej ewidencji zabytków, bowiem nieruchomość ta nie spełnia warunków koniecznych dla uznania jej za zabytek, w szczególności nie stanowi świadectwa minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową;