Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2022 r., sygn. III SA/Wa 202/22
Podatek od towarów i usług
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Owsiak, Sędziowie asesor WSA Konrad Aromiński,, sędzia WSA Piotr Dębkowski (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Klaudia Machacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi G. sp.j. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2016 r. i 2017 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] sierpnia 2021r. nr [...], 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz G. sp.j. z siedzibą w W. kwotę 7417 zł (słownie: siedem tysięcy czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
W dniu 23 listopada 2020 r. G.sp. j. (dalej Strona, Spółka, Skarżąca) złożyła korekty deklaracji VAT-7 za okresy od lipca 2016 r. do stycznia 2017 r.
Następnie wnioskiem z 3 marca 2021 r., na podstawie art. 74 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm. dalej Op) późn. zm.), Spółka wystąpiła o zwrot nadpłaty w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za lipiec 2016 r. w wysokości 12.193,00 zł, za sierpień 2016 r. w wysokości 59.391,00 zł oraz za styczeń 2017 r. w wysokości 39.220,00 zł.
We wniosku wskazano, że w złożonych korektach deklaracji VAT-7 Spółka obniżyła podatek należny na podstawie art. 89a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm. dalej Uptu) w ramach instytucji tzw. "ulgi za złe długi". Wyjaśniono, że korekta podatku należnego jest związana z nieściągalnymi wierzytelnościami pieniężnymi z tytułu transakcji udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi na rzecz B. K., R. sp.j. (dalej Kontrahent), tj. dłużnika który został wykreślony jako podatnik VAT czynny z dniem 2 sierpnia 2016 r. Spółka wyjaśniła, że złożenie wniosku motywowane jest wydaniem przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) wyroku z 15 października 2020 r., w prawie C-335/19, w którym TSUE stwierdził, że art. 89a ust. 2 pkt 1 oraz art. 89a ust. 2 pkt 3 lit a Uptu stoją w sprzeczności z art. 90 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej Dyrektywa 112). W związku z powyższym Spółka uznała, że jest uprawniona do dokonania korekty deklaracji VAT i skorzystania z "ulgi za złe długi", niezależnie od tego, że na dzień poprzedzający dzień złożenia korekt deklaracji VAT-7 dłużnik nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Ponadto Spółka wskazała, że przesłanka wskazana w art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. a Uptu niedopuszczająca odzyskanie przez nią podatku należnego uiszczonego z tytułu usług świadczonych na rzecz Kontrahenta powinna zostać pominięta.