Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2020 r., sygn. I SA/Ol 677/20

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia "[...]" , nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do września 2013 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]", nr "[...]" Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej jako organ odwoławczy, Dyrektor) utrzymał w mocy własną decyzję z dnia "[...]", odmawiającą uchylenia w całości decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]", w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do września 2013 r..

Jak wskazano w uzasadnieniu decyzji w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego wobec Spółki A (dalej jako strona, Spółka, skarżąca) w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do września 2013 r., Dyrektor UKS decyzją z dnia "[...]", określił stronie nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika za miesiące od stycznia do września 2013 r. W ww. decyzji Dyrektor UKS zakwestionował Spółce B (obecnie Spółka A jako następca prawny) prawo do zastosowania do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy świeżego mięsa drobiowego na rzecz trzech łotewskich kontrahentów stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%. Organ uznał te dostawy za dokonane na terytorium kraju i opodatkował je, stosownie do art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, stawką właściwą dla mięsa drobiowego wymienionego w poz. 17 załącznika Nr 10 w wysokości 5%. Powyższe było konsekwencją stwierdzenia, że Spółka nie posiada dowodów potwierdzających dostarczenie towaru na rzecz ww. kontrahentów do miejsc przeznaczenia na terytorium Łotwy wskazanych w dokumentach CMR. Ponadto łotewska administracja podatkowa potwierdziła, że jeden z kontrahentów wykazał w deklaracjach za I-III kwartał 2013 r. transakcje ze Spółką, jednak nie potwierdziła rzeczywistego wykonania umów i przepływów pieniężnych z uwagi na brak kontaktu z przedstawicielami ww. firmy, która została wyrejestrowana.