Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 7 października 2020 r., sygn. II SA/Go 390/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Protokolant Ref. Stażysta Daria Owczarska-Bzdęga po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2020 r. sprawy ze skargi D.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia [...]r., nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej D.M. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] Burmistrz odmówił D.M. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną córką K.M.

W uzasadnieniu organ wskazał, że wnioskiem z dnia [...] marca 2020 r. D.M. zwróciła się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną córką K.M. Do wniosku dołączono orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia [...] maja 2007 r. o stopniu niepełnosprawności K.M., z którego wynika znaczny stopień niepełnosprawności, niepełnosprawność istnieje od urodzenia, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od [...] maja 2007 r. oraz, że orzeczenie wydane zostało na stałe. Opiekę nad K.M. sprawuje jej matka D.M., wykonując przy niej wszystkie czynności związane z codziennym funkcjonowaniem. W ocenie organu strona nie spełnia warunku wynikającego z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (DZ.U. 2020 r. poz. 111, zwana dalej - u.ś.r.), bowiem nie pracuje i tym samym nie rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, strona zrezygnowała z zatrudnienia wcześniej w celu sprawowania opieki nad córką. Decyzją Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2001 r. stronie przyznane zostało prawo do emerytury w drodze wyjątku. Dalej organ przytoczył treść art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a. u.ś.r. oraz wskazał, że osoby wymienione w tym przepisie ustawodawca wykluczył jako beneficjentów świadczenia pielęgnacyjnego, bowiem posiadają już one zabezpieczenie finansowe z systemu ubezpieczeń społecznych. Organ stwierdził, że możliwość wyboru świadczenia w przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń wynikająca z art. 27 ust. 5 u.ś.r. nie dotyczy osób posiadających prawo do emerytury. Ustawa o świadczeniach rodzinnych nie przewiduje możliwości wyboru świadczenia pomiędzy świadczeniem pielęgnacyjnym, a jednym ze świadczeń wymienionych w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a, w zależności od tego, które ze świadczeń jest bardziej korzystne dla strony. Zatem posiadanie prawa do jednego ze świadczeń wymienionych w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a - w niniejszej sprawie jest to prawo do emerytury - wyklucza możliwość uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego. Organ wskazał na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r. w sprawie sygn. akt SK 2/17, w którym stwierdzono, że art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. w zakresie w jakim stanowi, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, jest niezgodny z art. 71 ust. 1 zdanie drugie w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Zdaniem organu powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie może mieć wpływu na treść rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.